Artykuł
2. Kiedy nastąpi utrata wartości aktywów trwałych
Jednostki sporządzające sprawozdanie finansowe mają obowiązek przedstawić w nim wierny i rzetelny obraz sytuacji finansowej jednostki. Obowiązek dokonywania odpisów aktualizujących wynika z zasady ostrożności. Kwestie dokonania odpisu z tytułu utraty wartości reguluje, poza ustawą o rachunkowości, również Krajowy Standard Rachunkowości nr 4 "Utrata wartości aktywów" oraz MSR 36 Utrata wartości aktywów.
Wszystkie te przepisy nakazują dokonywanie odpisów aktualizujących w sytuacji, gdy wartość księgowa składnika aktywów jest wyższa od wartości, którą można odzyskać albo przez jego sprzedaż, albo przez dalsze użytkowanie.
Do trwałej utraty wartości dochodzi wtedy, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Uzasadnia to dokonanie odpisu aktualizującego doprowadzającego wartość składnika aktywów wynikającą z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku - do ustalonej w inny sposób wartości godziwej.
Ocena utraty wartości
Odpisu z tytułu utraty wartości należy dokonać wtedy, gdy z oceny jednostki wynika, że dany składnik aktywów utracił swą wartość. Odnosi się to zarówno do aktywów wykorzystywanych w działalności operacyjnej, jak i do inwestycji, bez względu na to, czy są dostępne do użytkowania (tzn. gotowe, przystosowane już do użytkowania), czy jeszcze nie. Przepisy wskazują, że należy w tym zakresie zbadać okoliczności ustalane na podstawie zewnętrznych i wewnętrznych źródeł informacji.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right