1. Najczęściej występujące błędy w sprawozdaniach finansowych identyfikowane podczas badania sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta

Z racji tego, że sprawozdania finansowe sporządza się w większości jednostek tylko raz do roku, sporo podmiotów postrzega ten proces jako niestandardowy i generujący wiele problemów oraz wątpliwości. Nietrudno też o popełnienie błędu, zarówno w zakresie wyceny poszczególnych pozycji sprawozdań finansowych, jak i w odniesieniu do właściwej ich prezentacji czy zakresu dodatkowych ujawnień. Dla celów niniejszego artykułu błędy identyfikowane przez biegłego rewidenta badającego sprawozdania finansowe spółek podzielono na dwie grupy. Pierwsza obejmuje błędy dotyczące wyceny i prezentacji poszczególnych pozycji w sprawozdaniu finansowym, druga zaś odnosi się do zakresu i jakości dodatkowych ujawnień zawartych w tym sprawozdaniu.

Błędy dotyczące wyceny i prezentacji poszczególnych pozycji sprawozdań finansowych najłatwiej prześledzić, analizując je w odniesieniu do poszczególnych pozycji bilansowych.

Środki trwałe

W ramach tej pozycji bilansowej często spotykane błędy odnoszą się do niewłaściwie określonych stawek, okresów i metod amortyzacji, a także do braku ich okresowej weryfikacji przez jednostkę. Bardzo często jednostki gospodarcze nie stosują się do zapisów art. 32 ustawy o rachunkowości mówiących o konieczności odzwierciedlenia w stawce i okresie amortyzacji okresu ekonomicznej użyteczności środka trwałego i bazują przy ustalaniu stawek amortyzacyjnych wyłącznie na przepisach podatkowych, nie zawsze odzwierciedlających faktyczny okres ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego. Dodatkowo jednostki gospodarcze nierzadko zapominają o obowiązku okresowej weryfikacji poprawności stosowanych stawek i okresów amortyzacyjnych, a w razie stwierdzenia, że nie odzwierciedlają one okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego - o konieczności dokonania stosownych korekt w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w następnych latach obrotowych.