Artykuł
1. Ulepszenie środków trwałych i ich amortyzacja
W poprzednich numerach „BR” pisaliśmy o ulepszeniu środków trwałych z punktu widzenia zarówno prawa bilansowego, jak i prawa podatkowego. Ponieważ kwestia ta nie jest uregulowana w ustawie o rachunkowości, warto wiedzieć, jak została ujęta w MSR nr 16 „Rzeczowe aktywa trwałe”.
Według ustawy o rachunkowości ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji środka trwałego. W myśl MSR nr 16 ulepszenie środków trwałych stanowi nakłady ponoszone na nie w terminie późniejszym, tj. po oddaniu do użytku.
Bardziej szczegółowo kwestię tę określa ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, w której czytamy, że ulepszenie ma miejsce w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Określono też minimalną kwotę wydatków na ulepszenie: środki trwałe uważa się za ulepszone, jeśli suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right