Data publikacji: 01.03.2006
W jaki sposób ustawa antylichwiarska wpłynie na koszt kredytów udzielanych przez instytucje finansowe
Od 20 lutego 2006 r. obowiązuje1 ustawa o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz zmianie niektórych innych ustaw (zwana popularnie ustawą antylichwiarską). Regulacja ta, zdaniem naszych parlamentarzystów, ma na celu zwalczanie lichwy oraz ochronę konsumentów przed popadaniem w nadmierne zadłużenie. Jednak zdaniem wielu specjalistów z branży ustawa ta może się okazać szkodliwa dla tych, których miała początkowo chronić.
Ustawa antylichwiarska wprowadziła zmiany do następujących aktów prawnych:
• ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2005 r. Nr 172, poz. 1438),
• ustawy z 2 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104),
• ustawy z 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1693),
• ustawy z 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary2 (Dz.U. z 2005 r. Nr 178, poz. 1479).
Zmiany wprowadzone w Kodeksie cywilnym
Po nowelizacji Kodeksu cywilnego w art. 359 pojawiły się nowe § 21-23 mówiące o tym, że: § 21. Maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Od 1 lutego 2006 r. (posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej odbyło się 30-31 stycznia 2006 r.) stopa kredytu lombardowego wynosi w skali roku. Maksymalne oprocentowanie kredytu nie może zatem przekraczać w skali roku (4 × 5,75%).