Jak zatrudniać cudzoziemców do prac sezonowych
Do prac sezonowych najłatwiej zatrudniać cudzoziemców, którzy nie muszą uzyskiwać pozwolenia na pracę w Polsce. Dotyczy to m.in. osób z krajów Unii Europejskiej oraz z krajów Europy Wschodniej sąsiadujących z Polską, np. Rosji, Białorusi czy Ukrainy. Najkorzystniejszą formą zatrudnienia do takich prac będzie dla polskiego przedsiębiorcy umowa cywilnoprawna.
Planując zatrudnienie cudzoziemca, polski pracodawca przede wszystkim musi ustalić, czy w celu zatrudnienia cudzoziemca określonej narodowości i w odniesieniu do danego rodzaju pracy konieczne jest uzyskanie zezwolenia na pracę.
Zatrudnianie pracowników z UE
Pracodawcy muszą pamiętać, że zatrudnianie pracowników z krajów:
● Unii Europejskiej,
● Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA, tj. Islandii, Norwegii, Liechtensteinu),
● Konfederacji Szwajcarskiej,
odbywa się na takich samych zasadach jak zatrudnianie polskich obywateli. Zatrudnienie osób z któregokolwiek z tych krajów nie wymaga więc ubiegania się o pozwolenie na pracę w Polsce. Dotyczy to zarówno "regularnego" zatrudnienia, jak i pracy sezonowej.
Zatrudnianie osób bez zezwolenia na pracę
Jeżeli pracownik sezonowy, którego chciałby zatrudnić polski pracodawca, nie jest obywatelem żadnego z ww. krajów, wówczas polski pracodawca powinien przeanalizować, czy:
● Polska zawarła z krajem obywatelstwa cudzoziemca dwustronną umowę międzynarodową dopuszczającą określone grupy zawodowe cudzoziemców na polski rynek bez ograniczeń (praktyczne znaczenie takich umów jest niewielkie),
● praca, którą cudzoziemiec miałby wykonywać, znajduje się w wykazie prac zamieszczonych w rozporządzeniu w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę.
Na podstawie ww. rozporządzenia nie muszą uzyskiwać pozwoleń na pracę w Polsce m.in. cudzoziemcy:
● będący obywatelami Republiki Armenii, Republiki Białorusi, Republiki Gruzji, Republiki Mołdawii, Federacji Rosyjskiej lub Ukrainy, wykonujący pracę przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, niezależnie od liczby podmiotów powierzających im wykonywanie pracy;