Porada
Jak ustalać prawo do zasiłku opiekuńczego - 5 najczęstszych błędów płatników
Zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom podlegającym ubezpieczeniu chorobowemu zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie z tytułu opieki nad dziećmi i innymi chorymi członkami rodziny. Błędy płatników składek związane z przyznawaniem prawa do zasiłku opiekuńczego skutkują koniecznością dopłaty składek na ubezpieczenia społeczne wraz z odsetkami. Najczęstsze z nich to nieprawidłowe ustalenie okresu wypłaty zasiłku czy nieprzyznanie zasiłku z powodu okresowego prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego.
Pracodawcy ustalają prawo do zasiłku opiekuńczego, gdy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych. Ustalenie prawa do zasiłku opiekuńczego polega na sprawdzeniu, czy prawo to istnieje na podstawie obowiązujących przepisów, i na analizie dokumentów złożonych przez ubezpieczonego występującego o zasiłek, tj.:
● zaświadczenia lekarskiego na druku ZUS ZLA,
● zaświadczenia lekarskiego na zwykłym blankiecie,
● oświadczenia ubezpieczonego,
● oświadczenia dla celów wypłaty zasiłku opiekuńczego na druku ZUS Z-15.
W razie jakichkolwiek wątpliwości płatnik składek powinien wystąpić o stanowisko do terenowej jednostki organizacyjnej ZUS.
Zasiłek opiekuńczy przysługuje nie dłużej niż przez okres 60 dni w roku kalendarzowym łącznie na wszystkich członków rodziny, do których zalicza się:
● dzieci do 14. roku życia,
● innych członków rodziny.
Jeśli chodzi o limit 60 dni, zasiłek przysługuje zarówno na dzieci zdrowe w wieku do 8 lat, jak i dzieci chore w wieku do 14 lat. Natomiast 14 dni w roku kalendarzowym przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli opieka sprawowana jest nad innymi chorymi członkami rodziny. Za dzieci uważa się:
● dzieci własne ubezpieczonego lub jego małżonka,
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
