Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
Data publikacji: 2015-03-17

Jak ustalać przychód ze świadczeń nieodpłatnych w umowach cywilnoprawnych

Świadczenie nieodpłatne jest korzyścią otrzymaną bez ekwiwalentu. Podobnie jak w przypadku pracowników mogą je otrzymać zleceniobiorcy i wykonawcy. Pracodawca musi wówczas wykazać, że udostępnił zleceniobiorcy np. samochód firmowy wyłącznie do celów związanych z umową i otrzymał świadczenie wzajemne w postaci wykonania zlecenia. W takiej sytuacji podatnik nie otrzymuje świadczenia nieodpłatnego.

Pojęcie "świadczenie nieodpłatne" nie zostało zdefiniowane w prawie podatkowym. W praktyce jego zakres wyznaczają orzeczenia sądów administracyjnych (np. uchwała NSA z 18 listopada 2002 r., FPS 9/02, ONSA 2003/2/47). Świadczenia te charakteryzują dwie cechy:

● są to wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, w wyniku których podatnik otrzymuje w sposób nieodpłatny, tj. niezwiązany z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy, oraz

● takie przysporzenie majątkowe jest uzyskiwane kosztem innego podmiotu.

Świadczenie nieodpłatne występuje wtedy, gdy jego odbiorca nie świadczy niczego w zamian obecnie ani nie będzie świadczył w przyszłości. Dodatkowo w warunkach rynkowych otrzymanie tego rodzaju świadczenia wiązałoby się z odpłatnością.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00