comment
Artykuł
Data publikacji: 2003-02-01
NARUSZENIE DÓBR OSOBISTYCH PRACOWNIKA PRZY WYPOWIEDZENIU UMOWY O PRACĘ
Zdarzają się sytuacje, gdy pracownicy, odwołując się od wypowiedzenia do sądu pracy, domagają się z tytułu rozwiązania umowy o pracę roszczeń wykraczających poza katalog wyznaczony w art. 45 § 1 Kodeksu pracy. Najpopularniejsze w takiej sytuacji jest żądanie znacznej sumy pieniężnej tytułem zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych pracownika oraz jego dyskryminację.
Możliwość naruszenia dóbr osobistych przez rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy budzi duże wątpliwości. Powstaje wiele pytań natury prawnej, na które postaramy się odpowiedzieć w poniższym artykule.
Dobro osobiste
Przepisy Kodeksu cywilnego a w szczególności art. 23, regulujące ochronę dóbr, osobistych nie zawierają ich definicji, ograniczając się do przykładowego wymienienia takich dóbr, jak: zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska.
Wynika stąd wniosek, iż prawu polskiemu nie jest znany wyczerpujący katalog dóbr osobistych i podstaw do ochrony tych dóbr należy szukać nie tylko w Kodeksie cywilnym, ale także w innych przepisach prawa, m.in. w prawie pracy.
Pozostało 89% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
Szkolenie
Książka
