Świadczenia nieodpłatne dla pracownika - problemy interpretacyjne

Katarzyna Furmańczyk

ekspert ds.podatków

Grzegorz Ziółkowski

doradca podatkowy

Przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 PDOF). Przychodem pracownika ze stosunku pracy są m.in. świadczenia nieodpłatne oraz świadczenia odpłatne częściowo (art. 12 ust. 1 PDOF). Świadczeniem nieodpłatnym jest przesunięcie majątkowe, stanowiące przysporzenie po stronie pracownika, kosztem majątku pracodawcy. Jak podkreślał WSA w Warszawie w wyroku z 16 maja 2008 r. (sygn. akt. III SA/Wa 120/08): przez "inne nieodpłatne świadczenia" można uznać wszelkiego rodzaju świadczenia, które są dokonywane bez pobierania jakiejkolwiek odpłatności i które jednocześnie charakteryzują się tym, że nie obejmują rzeczy jako przedmiotu świadczenia. Ich przedmiotem jest więc przede wszystkim świadczenie usług.

Ile problemów podatkowych przysparza ustalenie, czy dane świadczenie nieodpłatne stanowi przychód opodatkowany pracownika, wyraźnie pokazują problemy omówione w niniejszym artykule.

PODSTAWA PRAWNA

● Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) - art. 11, art. 12, zwana dalej PDOF.

Dojazd pracowników na koszt pracodawcy

Przychód pracownika z tytułu nieodpłatnego świadczenia powstaje w momencie otrzymania tego świadczenia przez pracownika. Jak różnie pojęcie "otrzymania" rozumieją organy podatkowe, pokazuje przykład finansowania przez pracodawcę dowozu pracowników do zakładu pracy. W postanowieniu z 24 maja 2007 r. (nr BI/415-0776/06) Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku uznał: W interpretacji indywidualnej z 29 kwietnia 2008 r. (nr ILPB1/415-85/08-2/RP) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał już jednak: Podzielając to stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 3 lutego 2010 r. (nr IPPB4/415-761/09-2/JK2) podkreślał: