Jak zapewnić pracownikom prawo do odpoczynku dobowego i tygodniowego

Odpoczynki dobowe i tygodniowe muszą być przestrzegane zarówno w planowanym czasie pracy, jak i w procesie polecania pracy dodatkowej - nieprzewidzianej w harmonogramie czy rozkładzie czasu pracy. Obok norm czasu pracy, również i one w sposób realny ograniczają czas pracy pracowników.

11-godzinny nieprzerwany odpoczynek dobowy

Pracownik, bez względu na system czasu pracy, w jakim jest zatrudniony oraz bez względu na stosowaną do niego organizację czasu pracy, musi mieć w każdej dobie pracowniczej zapewniony odpoczynek dobowy. Minimalny okres takiego odpoczynku wynosi 11 godzin. Nie chodzi tu jednak o jakiekolwiek 11 godzin. Prawo do odpoczynku dobowego jest zrealizowane bowiem jedynie wtedy, gdy pracownik ma zapewnione 11 kolejnych godzin wolnych w dobie pracowniczej.

Przykład

Pracownik sekretariatu, wykonujący swoje obowiązki stale od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 16.00, został zobowiązany przez swojego przełożonego do wykonania dodatkowej pracy w jeden z poniedziałków w godzinach od 20.00 do 23.00. W tym czasie trwało bowiem spotkanie zarządu, nad którego organizacją pracownik musiał czuwać. Takie polecenie pracodawcy było nieprawidłowe. Spowodowało, że pracownik nie miał zapewnionego w tej dobie odpoczynku dobowego. Wprawdzie miał on 11 godzin wolnych od pracy (najpierw 4 godziny - od 16.00 do 20.00, a potem 9 godzin - od 23.00 do 8.00), jednak nie stanowiły one odpoczynku dobowego. Odpoczynek ten musi bowiem obejmować 11 kolejnych godzin wolnych od wykonywania zadań pracowniczych.