Najciekawsze wyroki sądu najwyższego dotyczące godzin nadliczbowych

Zatrudnianie etatowych pracowników poza normalnym czasem pracy na podstawie umów cywilnoprawnych przy zadaniach tego samego rodzaju jest obejściem przepisów o godzinach nadliczbowych.

Wyrok SN
z 8 lipca 2015 r.,
II PK 282/14

Za pracę w ramach dyżuru medycznego dopełniającego pracę do obowiązującej lekarza przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy przysługuje jedynie dodatek w wysokości określonej przez art. 151¹ § 1-3 k.p.

Wyrok SN
z 28 stycznia 2015 r.,
I PK 229/13

Wypłacenie pracownikowi przez pracodawcę wynagrodzenia wyższego, niż określone w umowie o pracę może stanowić dorozumianą zmianę umowy albo zapłatę za pracę w godzinach nadliczbowych- art. 29 k.p. w związku z art. 60 k.c. oraz art. 51¹ i art. 151¹¹ k.p. Treść umowy o pracę może być bowiem określona nie tylko przez oświadczenia woli złożone przez strony przy zawieraniu umowy, ale także przez sposób jej wykonywania, a więc gdy konkludentnie strony uzewnętrznią wolę zmiany treści umownego stosunku pracy.

Wyrok SN
z 11 grudnia 2014 r.,
I PK 118/14

Art. 151 § 5 k.p. nie stanowi samoistnej podstawy prawa pracownika do dodatku za nadgodziny. Świadczenie to przysługuje bowiem pod warunkiem porozumienia stron w przedmiocie określenia godzin, za które ma zostać wypłacony dodatek, a pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy nie przysługuje dodatek, o którym mowa w art. 1511 § 1 k.p., jeżeli nie ustali na podstawie art. 151 § 5 k.p. dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy.

Wyrok SN z 4 kwietnia 2014 r., I PK 249/13