Prawo do świadczenia rehabilitacyjnego - najważniejsze obowiązki pracodawcy

Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wykorzystaniu pełnego okresu zasiłkowego (182 dni albo 270 dni - gdy niezdolność była spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży):

● jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokuje odzyskanie zdolności do pracy,

● został skierowany na badanie przez lekarza orzecznika ZUS w celu przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy, a lekarz orzecznik ZUS orzekł, że pracownik rokuje odzyskanie zdolności do pracy w okresie do 12 miesięcy.

Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne

Przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego zależy od złożenia wniosku (na druku ZUS Np-7). Pracodawca powinien pouczyć pracownika o prawie do ubiegania się o świadczenie rehabilitacyjne. Kompletną dokumentację należy złożyć do ZUS na co najmniej 6 tygodni przed zakończeniem okresu zasiłkowego. Jeśli jednak termin ten nie zostanie dochowany, nie będzie miało to wpływu na przyznanie świadczenia i jego wysokość, ale może wydłużyć czas oczekiwania na decyzję ZUS.

Pracodawca powinien usprawiedliwić pracownikowi przerwę w świadczeniu pracy związaną z oczekiwaniem na decyzję ZUS w sprawie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego. Nie ma potrzeby, by pracownik składał w tym czasie wniosek o urlop bezpłatny czy wypoczynkowy. Okres oczekiwania na decyzję ZUS jest bowiem okresem nieobecności usprawiedliwionej niepłatnej. W takiej sytuacji płatnik w raporcie ZUS RSA powinien wpisać kod przerwy w opłacaniu składek 151 (okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy bez prawa do wynagrodzenia lub zasiłku).

Okres oczekiwania na wydanie decyzji w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego jest okresem nieobecności usprawiedliwionej niepłatnej.