PROCEDURA UJAWNIANIA CHOROBY ZAWODOWEJ

Katarzyna Wrońska-Zblewska

Wbrew powszechnemu przekonaniu choroba zawodowa to nie każde schorzenie, które powstało w okresie zatrudnienia lub w miejscu pracy. Za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych "narażeniem zawodowym".

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie "w przypadku wystąpienia udokumentowanych objawów chorobowych (czyli u pracownika) w okresie zatrudnienia choroby wymienionej w wykazie chorób zawodowych nie mają zastosowania jakiekolwiek terminy określone w tym wykazie. Nie zawsze te objawy mogą być natychmiast trafnie rozpoznane przez służbę zdrowia i wymagają dodatkowych badań, obserwacji itp., co wiąże się z upływem czasu. Może się przecież zdarzyć, że objawy choroby zawodowej nastąpiły w okresie zatrudnienia, nasiliły się w okresie późniejszym, np. po przejściu pracownika na emeryturę i trwają nieprzerwanie przez wiele lat, zaś były pracownik po prostu nie wie, że są to objawy choroby zawodowej. Ustawodawca nie zakreśla byłemu pracownikowi jakichkolwiek terminów do zgłoszenia podejrzenia, rozpoznania czy stwierdzenia choroby zawodowej" (uzasadnienie wyroku z 19 listopada 2009 r., III SA/Lu 464/09, niepubl.). Ten sam sąd podkreślił, że udokumentowane objawy chorobowe mogą wynikać z różnych dokumentów, np. zaświadczeń lekarskich, historii choroby, zwolnień, książeczek ubezpieczeniowych, w których dokumentowane są różne wpisy, czy też dokumentacji rentowej pracownika itp.