TERMINY W PRAWIE PRACY I W UMOWACH CYWILNOPRAWNYCH

Ewa Drzewiecka

● kary porządkowe

● okresy zasiłkowe

● przedawnienie roszczeń

W Kodeksie pracy i innych przepisach regulujących stosunek pracy znajduje się wiele obowiązków, które należy wykonać w określonym czasie, i uprawnień, które przysługują zarówno pracownikowi, jak i pracodawcy przez wyznaczony okres. Aby prawidłowo wykonywać swoje obowiązki lub korzystać z uprawnień, należy wiedzieć, jak liczyć takie terminy i okresy.

Terminy w prawie pracy liczy się w dniach, tygodniach i miesiącach. W przepisach prawa pracy nie podano sposobu obliczania terminów, choć w przepisach Kodeksu pracy znajdują się nieliczne wyjątki, np. obliczanie okresów wypowiedzenia. Gdy mamy do czynienia z takim szczególnym sposobem liczenia terminów, wówczas stosujemy reguły określone wyłącznie w Kodeksie pracy. Natomiast gdy przepisy Kodeksu pracy lub innych ustaw nie regulują sposobu obliczania określonego terminu w związku z nieuregulowaniem tej sprawy w przepisach prawa pracy - należy stosować odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy. Oznacza to, że przy obliczaniu terminów w prawie pracy nie zawsze stosuje się zasady wskazane w Kodeksie cywilnym, na przykład zgodnie z wyrokiem SN z 19 grudnia 1996 r. (I PKN 47/96, OSNAP 1997/17/310) sposób liczenia terminów określonych w art. 112 k.c. nie ma zastosowania do okresów, od których zależy nabycie uprawnień pracowniczych.

Zawiadomienie o rozpoczęciu działalności

Pracodawca jest zobowiązany zawiadomić na piśmie Inspektora Pracy i Państwowego Inspektora Sanitarnego w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności (art. 209 § 1 k.p.). Obowiązek ten ciąży na pracodawcy także w razie zmiany miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmiany technologii lub profilu produkcji, jeżeli zmiana technologii może powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia pracowników.