KODEKS PRACY. KOMENTARZ DLA PRAKTYKÓW

Waldemar Gujski, Piotr Żukowski Gujski Zdebiak Kancelaria Adwokacko-Radcowska

Od autorów

Należy wziąć pod uwagę, że obecny Kodeks pracy powstał w latach siedemdziesiątych XX w. w całkowicie odmiennych warunkach społeczno-gospodarczych. Liczne nowelizacje miały na celu dostosowanie go do warunków panujących na wolnym rynku. Nie da się jednak dokładnie przewidzieć, jak „żywy” organizm, jakim jest gospodarka, zareaguje na zmiany i zdarza się tak, wcale nierzadko, że „wymknie się on” intencjom legislatorów. Wypracowanie takiej wykładni, która nie będzie oderwana od realiów i potrzeb, spada wtedy na barki sędziów. Na szczególną rolę orzecznictwa wpływa również fakt, że od obecnego Kodeksu pracy wymaga się elastyczności. Ma on regulować zarówno stosunek pracy gosposi w prywatnym domu, jak i top menedżerów wysokiego szczebla w polskich spółkach-córkach firm o światowym zasięgu.

Stojąc zatem na stanowisku, że znaczna część prawa pracy powstaje właśnie w praktyce obrotu oraz w nieustannie poddających ją ocenie sądach, przeanalizowaliśmy dla Państwa obszerny dorobek orzecznictwa, w tym niepublikowanego, i wybraliśmy do niniejszego komentarza konkluzje, które wydawały się nam najważniejsze.

Waldemar Gujski, Piotr Żukowski

USTAWA

z 26 czerwca 1974 r.

Kodeks pracy

Preambuła (skreślona).

DZIAŁ PIERWSZY

PRZEPISY OGÓLNE

Rozdział I

Przepisy wstępne

Art. 1. Kodeks pracy określa prawa i obowiązki pracowników i pracodawców.

Tradycyjnie przyjmuje się, że przepis art. 1 reguluje podmiotowy i przedmiotowy zakres komentowanej ustawy, czyli do kogo się ją stosuje oraz jaki wycinek relacji między tymi podmiotami został poddany regulacji Kodeksu. Stwierdzenie takie w odniesieniu do Kodeksu pracy jest jednak prawdziwe tylko co do zasady.