Czas pracy w podróży służbowej

• miejsce wykonywania pracy

• czas podróży

• świadczenie pracy w czasie podróży

• czas odpoczynku

Przepisy nie precyzują wprost definicji podróży służbowej, jednak można ją ustalić na podstawie art. 77⁵ k.p. Podróżą służbową jest więc wykonywanie zadania określonego przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika, w terminie i miejscu określonych w poleceniu wyjazdu służbowego. Wśród elementów podróży służbowej można wyróżnić: czas dojazdu do miejsca docelowego, czas wykonywania zleconej pracy oraz czas powrotu do zakładu pracy lub miejsca zamieszkania pracownika.

Miejsce wykonywania pracy powinno być tak ustalone, by pracownik miał możliwość wykonywania zadań, wliczając w to czas dojazdu do miejsca ich wykonywania, w ramach umówionej dobowej i tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 11 kwietnia 2001 r. (I PKN 350/00, OSNP 2003/2/36).

Pracownik był zatrudniony w pozwanej Spółce na stanowisku specjalisty do spraw kontaktów z kontrahentami. Do jego obowiązków należało pozyskiwanie nowych klientów z terenu i w tym celu używał własnego samochodu. W umowie o pracę strony uzgodniły, że pracownik będzie otrzymywał „zwrot kosztów paliwa według karty drogowej”. Pracownik wniósł pozew o zapłatę tytułem zwrotu kosztów używania własnego samochodu do celów służbowych.