Komentarz do nowelizacji ustawy o rachunkowości i ustawy o biegłych rewidentach

Nowelizacja ustawy o rachunkowości i ustawy o biegłych rewidentach

W Dzienniku Ustaw z 2000 r. Nr 113, poz. 1186 ogłoszono tekst ustawy z 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości. Od czasu wejścia w życie tej niezwykle ważnej w gospodarce rynkowej ustawy minęło 6 lat. Przez pełnych 6 lat obrotowych większość podmiotów gospodarczych sporządzała swoje sprawozdania finansowe i prowadziła księgi rachunkowe według zasad ustawy o rachunkowości z 1994 r., która była w różnym zakresie wielokrotnie nowelizowana. W publikacjach i komentarzach specjalistów podkreślano, że te liczne poprawki nie zmieniły istotnych treści ustawy. Ustawa o rachunkowości uzyskała potwierdzenie Rady Europejskiej o jej pełnej zgodności z ustawodawstwem Unii Europejskiej.

POTRZEBY I CELE NOWELIZACJI

Prace nad ostatnią, rozległą nowelizacją ustawy o rachunkowości trwały ponad 2 lata. W ciągu 6 lat obowiązywania przepisów ustawy o rachunkowości życie gospodarcze w Polsce przeszło ogromne przeobrażenia w zakresie rozwoju rynku kapitałowego oraz postępującej globalizacji gospodarki, czyli rynku światowego.

Wprowadzenie zmian w regulacjach rachunkowości polskiej przed zbliżającym się wejściem naszego kraju do Unii Europejskiej było konieczne z wielu względów. W ciągu 6 lat obowiązywania ustawy z 1994 r. ujawniły się różne jej braki i luki, niejednoznaczności, a nawet pewne błędy. Obecna nowelizacja ustawy o rachunkowości wykorzystuje doświadczenia zebrane podczas dotychczasowego okresu stosowania ustawy oraz uwzględnia potrzeby rozwoju rynku finansowego, jak również konieczność włączenia się Polski do procesu harmonizacji i standaryzacji rachunkowości w Europie oraz na świecie.

W ciągu ostatnich lat rachunkowość stała się międzynarodowym językiem biznesu, co spowodowało konieczność jej dostosowania do wymogów odpowiadających Międzynarodowym Standardom Rachunkowości i dyrektywom Unii Europejskiej.

Wprowadzona nowelizacja w regulacjach rachunkowości polskiej wychodzi naprzeciw ujawnionym w toku 10-letniej transformacji ustrojowej potrzebom unowocześnienia przepisów ustawy, usunięcia z niej pewnych błędów oraz objęcia regulacjami nowych obszarów (leasing, fuzje i przejęcia spółek, instrumenty finansowe, rozwój struktur kapitałowych). Pozwoli to uzyskać większą użyteczność informacji finansowo-księgowych w kontekście potrzeb międzynarodowych, jako materiału źródłowego do analizy i oceny wiarygodności sytuacji majątkowej i finansowej podmiotów gospodarczych oraz ograniczenia ryzyka gospodarczego i inwestycyjnego potencjalnych inwestorów.