Sytuacja prawna zwalnianego pracownika - zasiłki i inne świadczenia

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2000 r. nr 12, poz. 136), jej przepisy stosuje się:

• do zakładów pracy, w których następuje zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych lub w związku ze zmianami organizacyjnymi, produkcyjnymi albo technologicznymi, w tym także, gdy zmiany te następują w celu poprawy warunków pracy lub warunków środowiska naturalnego, jeżeli powodują one konieczność jednorazowego lub w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące rozwiązania stosunków pracy z grupą pracowników obejmującą co najmniej 10% załogi w zakładach zatrudniających do 1000 pracowników lub co najmniej 100 pracowników w zakładach zatrudniających powyżej 1000 pracowników,

• do zakładów pracy w przypadku ogłoszenia ich upadłości lub likwidacji.

Artykuł 1 ustawy o zwolnieniach grupowych określa w sposób ogólny przyczyny, z powodu zaistnienia których zakład pracy może rozwiązać stosunki pracy z określoną grupą pracowników. Mogą to być przyczyny ekonomiczne, organizacyjne, produkcyjne i technologiczne, które leżą po stronie pracodawcy i powodują konieczność zwolnienia określonej grupy pracowników. Jeżeli zwolnienia pracowników następują z innych przyczyn, nie stosuje się do nich przepisów ustawy o zwolnieniach grupowych i do oceny zasadności wypowiedzenia zmieniającego lub definitywnego stosuje się przepisy kodeksu pracy.

Konieczność zmniejszenia zatrudnienia w zakładzie pracy jest warunkiem niezbędnym do dokonania wypowiedzenia warunków pracy i płacy lub rozwiązania stosunku pracy w ramach zwolnień grupowych. Zmniejszenie zatrudnienia może być celem pracodawcy lub skutkiem ubocznym dokonanych zmian organizacyjnych lub produkcyjnych.