Wyrok NSA z 4 października 2000 r., sygn. akt III SA 1886/99

Jeżeli przedmiot leasingu jest zaliczany do składników majątku leasingobiorcy, należy wystawić fakturę VAT z podatkiem obliczonym od całej wartości przedmiotu leasingu (wraz z czynszem odsetkowym). Przepis § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym nie reguluje zagadnienia ustalenia różnicy podatku i jej zwrotu.

Z uzasadnienia:

(...) Skargę na tę decyzję wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego spółka będąca podatnikiem. Wnosząc o uchylenie decyzji Izby Skarbowej w W. strona zarzuciła naruszenie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 z późn. zm.), a w szczególności przepisów zawartych w art. 10 ust. 2, art. 15 oraz art. 27 ust. 6 i § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 z późn. zm.) oraz naruszenie przepisów Ordynacji podatkowej, a w szczególności art. 124 i art. 210 poprzez pominięcie w wydanej decyzji stanu faktycznego i prawnego będącego podstawą jej wydania. Strona uważa, że użyte w rozporządzeniu z dnia 15 grudnia 1997 r. sformułowanie, że przyjęcie środków trwałych w odpłatne użytkowanie może być traktowane na równi z zakupem, prowadzić może tylko do jednego wniosku, iż ustawodawca nie zamierzał uznać, że przyjęcie w leasing jest zakupem, a powinno być traktowane tak jak zakup, lecz dla ściśle określonych w rozporządzeniu celów (zwrotu różnicy podatku) odmienna interpretacja oznaczałaby sprzeczność z postanowieniami kodeksu cywilnego. Interpretacja organów skarbowych, zdaniem strony, pozostaje w sprzeczności z zasadami wystawiania faktur VAT określonymi w tym samym rozporządzeniu. Jej zdaniem brak było uzasadnienia prawnego do uznania, że usługa leasingu finansowego jest tożsama z zakupem środka trwałego. Konsekwencją takiego poglądu organów skarbowych winno być zaliczenie środka trwałego w prowadzonej ewidencji środków trwałych podlegających odpisom amortyzacyjnym w wartości obejmującej wartość przedmiotu leasingu, nie zaś wartość środka trwałego. Zrównanie wartości usługi leasingu z wartością środka trwałego oddanego w odpłatne użytkowanie wykracza, zdaniem strony, poza upoważnienia zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług. Przekracza też regulacje zawarte w wydanych na jej podstawie rozporządzeniach.