Świadczenia na rzecz pracowników a VAT i koszty uzyskania przychodów

Odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych

Ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 1996 r. nr 70, poz. 335 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 1998 r. nr 113, poz. 717) nakłada na pracodawców zatrudniających powyżej 20 pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) obowiązek tworzenia funduszu (ZFŚS) przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej. Z obowiązku tworzenia funduszu zwolnieni są jedynie pracodawcy objęci układem zbiorowym pracy – na podstawie tego układu mogą oni finansować działalność socjalną za pośrednictwem innych instrumentów, ewentualnie dobrowolnie utworzyć fundusz. Pracodawcy zatrudniający do 20 pracowników również mogą utworzyć fundusz dobrowolnie, a jeśli tego nie uczynili – obowiązkowo wypłacają tzw. świadczenie urlopowe. Fundusz tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, którego wysokość została określona w art. 5 wskazanej ustawy. Wysokość odpisu podstawowego może być zwiększona w przypadku, gdy pracodawca zatrudnia osoby niepełnosprawne, sprawuje opiekę socjalną nad emerytami i rencistami lub jego zwiększenie przewiduje układ zbiorowy pracy.