Artykuł
Konsekwencje podatkowe obrotu nieruchomościami
Najem i dzierżawa
Zarówno najem, jak i dzierżawę zaliczamy na gruncie prawa cywilnego do umów, których przedmiotem jest czasowe używanie rzeczy lub praw. Najem różni się od dzierżawy przede wszystkim tym, że:
l
przedmiotem najmu mogą być tylko rzeczy (art. 659 § 1 k.c.), podczas gdy przedmiotem dzierżawy mogą być zarówno rzeczy (art. 693 § 1 k.c.), jak i prawa (art. 709 k.c.),l
najemca jest uprawniony do używania rzeczy (art. 659 § 1 k.c.), a dzierżawca ma oprócz tego prawo do pobierania z niej pożytków (art. 693 § 1 k.c.).Umowa najmu
Definicję najmu zawiera art. 659 k.c. Zgodnie z jego brzmieniem, (...) wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przedmiotem najmu mogą być zarówno rzeczy ruchome, jak i nieruchomości bądź też ich części. Nie mogą nimi być natomiast prawa ani dobra niematerialne. Cechą charakterystyczną najmu jest czasowość używania rzeczy. Umowa najmu nieruchomości lub pomieszczenia na czas dłuższy niż rok powinna być zawarta na piśmie. W przypadku niezachowania tej formy umowę traktuje się jako zawartą na czas nie oznaczony.
Wynajmujący
Podstawowym obowiązkiem wynajmującego jest wydanie rzeczy najemcy i to w stanie przydatnym do umówionego użytku oraz utrzymywanie jej w takim stanie przez cały czas trwania stosunku najmu, z dwoma jednak ustawowymi ograniczeniami. Po pierwsze, drobne nakłady, połączone ze zwykłym używaniem rzeczy, obciążają najemcę, a nie wynajmującego (art. 662 § 2 k.c.). Po wtóre, zgodnie z art. 662 § 3 k.c., wynajmujący zwolniony jest od obowiązku przywrócenia rzeczy do stanu poprzedniego, jeżeli uległa ona zniszczeniu z powodu okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right