Data publikacji: 30.06.2018
Prawne podwaliny Europy (15)
Formy pracy dyktuje rynek - także ten unijny. W państwach Wspólnoty coraz popularniejsze staje się zatrudnianie pracowników czasowych, zwłaszcza przy pracach o charakterze zadaniowym. Jakie są zasady funkcjonowania agencji pracy czasowej w Unii Europejskiej? Czy delegowani pracownicy są narażeni na dyskryminację ze strony personelu firmy-zleceniobiorcy? Czy polskie ustawodawstwo przyjmie rozwiązania unijne w kwestii zatrudniania pracowników czasowych?
Krzysztof WALCZAK
Autor jest doktorem prawa; jest szefem projektów ds. stosunków pracy w Hay Group Sp. z o.o. oraz wykładowcą prawa pracy na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L. Koźmińskiego oraz w Wyższej Szkole Handlu i Prawa w Warszawie.
Kontakt: krzysztof walczak@haygroup.com
Tradycyjny model zatrudnienia pracowników na pełnym etacie i na podstawie umowy na czas nieokreślony - przy dynamicznie rozwijającym się i zmieniającym rynku pracy - okazał się nie do utrzymania w państwach Unii Europejskiej.
Uregulowania europejskie
Dążenie do elastycznego, europejskiego rynku pracy, szczególnie ważne ze względu na wysoki poziom bezrobocia w krajach członkowskich, stało się podstawą wielu inicjatyw we Wspólnocie. Dlatego partnerzy społeczni podjęli negocjacje w celu wprowadzenia stosownych regulacji prawnych. W ich wyniku przyjęto - opisane w poprzednich artykułach tego cyklu - dwie dyrektywy normujące elastyczne formy zatrudnienia: