Swap procentowy w księgach rachunkowych jednostki

Swap procentowy, walutowy czy swap międzywalutowy są instrumentami pochodnymi coraz częściej stosowanymi przez polskie przedsiębiorstwa w celu arbitrażu, spekulacji lub zabezpieczenia przed ryzykiem walutowym, procentowym lub przed obydwoma rodzajami ryzyk jednocześnie. Przedsiębiorstwa te stoją jednak przed problemem doboru właściwych metod wyceny, ewidencji oraz sposobów prezentacji tych instrumentów w sprawozdaniach finansowych.

Obecnie najbardziej zaawansowanych rozwiązań z zakresu rachunkowości instrumentów pochodnych dostarcza Międzynarodowy Standard Rachunkowości 39 „Instrumenty finansowe - ujmowanie i wycena”, opublikowany 15 marca 1999 r. i wzorowany na FAS133 „Rachunkowość instrumentów pochodnych oraz rachunkowość zabezpieczeń”, opracowanym przez Radę Standardów Rachunkowości Finansowej w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Obecnie obydwa standardy jako zasadę wprowadzają ujmowanie w bilansie wszystkich instrumentów pochodnych według wartości godziwej. Takie samo rozwiązanie przeniesiono na grunt polskiego prawodawstwa w ramach znowelizowanej ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694) oraz wydanego do niej rozporządzenia Ministra Finansów z 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U. Nr 149, poz. 1674), zwanego w dalszej części artykułu rozporządzeniem .