Urząd przed sądem zawsze górą

Ani organy podatkowe, ani sądy administracyjne nie stosują się do wykładni przepisów prawa wspólnotowego w zakresie terminów zwrotu podatku, a wręcz ją lekceważą

Stosowanie prawa podatkowego w Polsce jest wyjątkowo trudne. Nie tylko z powodu wyjątkowo częstych zmian przepisów, których nie rozumieją już ani posłowie, ani urzędnicy, ani sądy, a co dopiero mówić o zwykłych obywatelach, ale przede wszystkim z powodu złego, wręcz wrogiego nastawienia aparatu skarbowego do podatników, zwłaszcza przedsiębiorców, oraz roztaczania nad nim parasola ochronnego przez sądy. Teoretycznie prawo zapewnia podatnikom gwarancje ochrony ich praw, ale praktyka pokazuje, że są one permanentnie lekceważone, nie tylko przez pracowników administracji skarbowej, lecz także – co gorsza – przez sądy administracyjne, które winny stać na ich straży. Wszak to elementarna powinność tych sądów, która także coraz częściej jest lekceważona, co wyjątkowo dobrze widać na przykładzie spraw dotyczących zwrotu podatku VAT.

Zwrot nie taki szybki

Ustawa o podatku od towarów i usług (VAT) wyraźnie wskazuje, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 87 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy (art. 87 ust. 1). Dalej stanowi, że gdy zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego (ust. 2).