Zgłaszanie beneficjentów rzeczywistych w wybranych krajach UE, czyli tak samo, ale czasem jednak inaczej

Coraz częściej spółki mierzą się z pytaniami instytucji finansowych dotyczącymi weryfikacji beneficjentów rzeczywistych zgłoszonych do Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych (CRBR). To wynik nowelizacji z 13 kwietnia 2022 r. ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 593 ze zm.). Spółki często mają inne niż pytający zdanie, kto powinien być zgłoszony do rejestru. Rozbieżności te mogą utrudniać dostęp do finansowania, a także podlegać zgłoszeniu przez instytucję finansową do Krajowej Administracji Skarbowej.

Obowiązek zgłaszania beneficjentów rzeczywistych podmiotów prawnych w państwach członkowskich Unii Europejskiej wynika z przyjęcia dyrektywy, która weszła w życie 25 czerwca 2015 r. Przyjęcie jej do porządku krajowego państw członkowskich UE według pierwotnego planu miało odbyć się do 26 czerwca 2017 r. Dyrektywa jest częścią szerszej strategii unijnej, której celem jest zapewnienie bezpieczeństwa prawno-ekonomicznego oraz gospodarczego obywatelom i przedsiębiorstwom unijnym przez intensyfikację zwalczania przestępczości finansowej w UE.