Rewitalizacja się nie powiedzie, jeżeli głos mieszkańców nie zostanie wysłuchany

Głównym celem działań w zdegradowanej przestrzeni jest poprawa jakości życia lokalnej społeczności. Stąd konieczność zaangażowania w ten proces wszystkich członków danej wspólnoty. Praktyka pokazuje jednak, że gminy często nie doceniają mocy działań partycypacyjnych

O tym, jak doniosłą rolę w procesie rewitalizacji pełni partycypacja społeczna, może świadczyć fakt, że już w pierwszym rozdziale ustawy z 9 października 2015 r. o rewitalizacji (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 485) zaznaczono, że gmina ma obowiązek podejmować działania w sposób jawny i przejrzysty z jednoczesnym zapewnieniem aktywnego udziału interesariuszy na każdym etapie. Ponadto jest zobowiązana prowadzić rewitalizacje w taki sposób, by zapobiegać wykluczaniu mieszkańców obszaru rewitalizacji z możliwości korzystania z pozytywnych efektów podejmowanych działań.

Podejmowane działania partycypacyjne mają kilka zasadniczych celów:

• pozwalają na lepsze zrozumienie potrzeb i oczekiwań lokalnej społeczności w związku z planowanymi działaniami. Dobrze przeprowadzone konsultacje i inne formy partycypacji umożliwiają identyfikację najbardziej palących problemów społecznych;
• znacząco poprawiają poziom społecznej aprobaty dla planowanych działań. Lokalna wspólnota chętniej zaakceptuje interwencję, jeżeli będzie czuła, że nie została ona narzucona z góry przez urzędników, a stanowi wynik wspólnych prac władzy i społeczności;
• zaangażowanie mieszkańców w proces decyzyjny wspiera ich aktywność obywatelską i przyczynia się do tworzenia kapitału społecznego. Kapitału, który jest niezwykle ważny zwłaszcza na obszarze zdegradowanym.