Pięć wątpliwości dotyczących sygnalistów w jednostkach publicznych

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 dotycząca ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE z 2019 r. L 305, s. 17; dalej: dyrektywa o ochronie sygnalistów) została opublikowana 26 listopada 2019 r. i weszła w życie 17 grudnia 2019 r., wyznaczając dwuletni okres na jej implementację w państwach członkowskich.

Celem regulacji jest przede wszystkim ochrona osób zgłaszających naruszenia prawa. Wiąże się to z wieloma nowymi obowiązkami zarówno dla podmiotów z sektora prywatnego, jak i jednostek publicznych. Przewiduje ona trójstopniowe kanały zgłaszania nieprawidłowości (wewnętrzne, zewnętrzne oraz ujawnienie publiczne), kładąc nacisk przede wszystkim na wewnętrzne, czyli tworzone w ramach danej organizacji.

Przepisom dyrektywy o ochronie sygnalistów podlegają wszystkie podmioty prawne z sektora publicznego oraz podmioty z sektora prywatnego zatrudniające co najmniej 50 pracowników. Bez względu natomiast na liczbę pracowników procedury dotyczące zgłaszania naruszenia prawa wdrożyć muszą pracodawcy wykonujący działalność w zakresie usług, produktów i rynków finansowych. W praktyce zadaniem wszystkich wymienionych podmiotów jest ustalenie regulaminu zgłoszeń wewnętrznych, określającego procedurę zgłaszania naruszeń prawa i podejmowania działań następczych.