Brak uprawnień do świadczenia chorobowego
Ustawa zasiłkowa przewiduje sytuacje, w których mimo spełnienia formalnych warunków pracownik nie uzyska prawa do zasiłku chorobowego w ogóle lub utraci je w następstwie pewnych okoliczności. W sytuacjach, w których pracownikowi nie przysługuje prawo do zasiłku, nie nabędzie on także prawa do wynagrodzenia chorobowego. Skutkuje to tym, że świadczenie chorobowe nie zostanie mu wypłacone lub jego wypłata zostanie wstrzymana.
Joanna Grzelińska-Darłak
Aby pracownik nabył prawo do świadczenia chorobowego, musi upłynąć odpowiedni okres wyczekiwania (okres ubezpieczenia chorobowego), przed upływem którego pracownikowi nie należy się żadne świadczenie za czas niezdolności do pracy. Świadczenia za czas choroby nie przysługują pracownikowi także wtedy, gdy na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje on prawo do wynagrodzenia, przebywa na urlopie bezpłatnym, wychowawczym, macierzyńskim, jest tymczasowo aresztowany lub odbywa karę pozbawienia wolności. Natomiast w sytuacji, gdy pracownik przez okres orzeczonej niezdolności do pracy wykonuje pracę zarobkową albo wykorzystuje zwolnienie niezgodnie z jego przeznaczeniem, traci prawo do świadczenia chorobowego.
Okres wyczekiwania
Okres wyczekiwania jest to okres ubezpieczenia chorobowego, po upływie którego ubezpieczony nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku chorobowego. Wynosi on:
1) 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, jeśli jest ono obowiązkowe (np. w przypadku pracowników),
POTRZEBUJESZ POMOCY?