Sąd Najwyższy podjął powyższą uchwałę w sprawie z powództwa Leszka K. przeciwko Urzędowi Miasta B. o zapłatę wynagrodzenia, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przedstawionego postanowieniem Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. o następującej treści:

„1) czy art. 57 § 1 kodeksu pracy określa jedynie wysokość wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, czy też przepis ten wskazuje konkretny okres za jaki to wynagrodzenie powinno być wypłacone? w razie uznania za trafny drugiego z wyrażonych poglądów

2) czy wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, o którym mowa w art. 57 § 1 kodeksu pracy przysługuje za miesiące bezpośrednio następujące po dniu rozwiązania umowy o pracę, czy też w sytuacji, gdy po tym dniu pracownik był niezdolny do pracy i korzystał ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, okres pozostawania bez pracy, za który pracownik może dochodzić wynagrodzenia, rozpoczyna się lub przesuwa na okres po ustaniu tej niezdolności, jeżeli po tej dacie pracownik nadal pozostawał bez pracy?”.

Stan faktyczny

Przedstawione Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne ujawniło się w związku z rozpoznawaniem przez sąd okręgowy apelacji pozwanego Urzędu Miasta B. od wyroku Sądu Rejonowego w B. - Sądu Pracy, którym zasądzono od pozwanego na rzecz powoda Leszka K. kwotę 6084,65 zł z ustawowymi odsetkami z tytułu wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy, przysługującego na podstawie art. 57 k.p. Zagadnienie prawne powstało w następującym stanie sprawy.

Pozwany Urząd Miasta B. rozwiązał 15 grudnia 2005 r. z powodem Leszkiem K. umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Powód - po przywróceniu do pracy prawomocnym wyrokiem sądu rejonowego - zgłosił gotowość pojęcia pracy 12 marca 2007 r. i nastąpiła restytucja stosunku pracy. W okresie od 16 grudnia 2005 r. do 11 marca 2007 r. powód pozostawał bez pracy. W okresie tym był niezdolny do pracy od 27 grudnia 2005 r. do 23 grudnia 2006 r. i otrzymywał z tego tytułu świadczenia z ubezpieczenia społecznego: najpierw zasiłek chorobowy (od 27 grudnia 2005 r. do 26 czerwca 2006 r.), następnie świadczenie rehabilitacyjne (od 27 czerwca 2006 r. do 23 grudnia 2006 r.). Po restytucji stosunku pracy, pozwany wypłacił powodowi wynagrodzenie jedynie za okres od 16 do 26 grudnia 2005 r. (za 6 dni roboczych).