Zaliczki w obrocie krajowym

Joanna Jesionowska

Generalną zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług jest opodatkowanie zaliczek. Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności - w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Podstawa opodatkowania z tytułu wpłaconej zaliczki jest ustalana zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o VAT. Obrotem w tym przypadku jest kwota otrzymanej zaliczki, pomniejszona o przypadającą od niej kwotę podatku.

Powyższa zasada oznacza, że otrzymaną zaliczkę należy traktować jako kwotę brutto, zawierającą w sobie podatek od towarów i usług. Oblicza się go rachunkiem w „stu” - zgodnie ze wzorem określonym w § 14 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług: