Wystąpienie z OFE w celu uzyskania wcześniejszej emerytury

Reforma systemu emerytalnego, jaka miała miejsce pod koniec lat 90., podzieliła ubezpieczonych na trzy kategorie wiekowe. Pierwsza z nich to osoby urodzone przed 1 stycznia 1949 r., które przechodzą na emeryturę według „starych”, korzystniejszych zasad wraz z możliwością uzyskania uprawnień emerytalnych w niższym wieku lub przy obniżonym stażu pracy. Całość składek emerytalnych osób z tej kategorii wiekowej jest przekazywana do ZUS. Druga grupa ubezpieczonych to urodzeni po 31 grudnia 1968 r. Osoby te zostały włączone do nowego systemu emerytalnego, w którym nie ma wcześniejszych emerytur. Ich składki na ubezpieczenie emerytalne są w tym przypadku odprowadzane częściowo na konto w ZUS, a częściowo do otwartego funduszu emerytalnego wybranego przez daną osobę lub wylosowanego przez ZUS.

Szczególne uregulowania ustawodawca przewidział dla urodzonych w latach 1949-1968. Osoby z tej grupy wiekowej mogły dokonać wyboru między starym a nowym systemem emerytalnym przystępując (lub nie) do jednego spośród otwartych funduszy emerytalnych. Musiały to uczynić do końca 1999 r. W razie nieprzystąpienia do OFE mogą - pod pewnymi dodatkowymi warunkami - skorzystać z możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę. W przeciwnym razie - co do zasady - nie mają takiej możliwości i muszą zaczekać z tym do ukończenia powszechnego wieku emerytalnego (60 lat dla kobiet lub 65 lat dla mężczyzn).