Odszkodowanie przy zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia

W dobie narastającej konkurencji, niemalże w każdej dziedzinie życia gospodarczego, coraz ważniejsze dla pracodawców staje się także odpowiednie zabezpieczenie się przed działaniami konkurencyjnymi swych pracowników, w tym także tych, z którymi rozwiązano stosunki pracy. Dotyczy to zwłaszcza pracowników mających dostęp do ważnych i poufnych informacji pracodawcy. Możliwość takie- go zabezpieczenia daje kodeks pracy w art. 101², w którym przewidziano, że pracodawca może z pracownikiem mającym dostęp do szczególnie istotnych danych, których ujawnienie mogłoby narazić go na straty, zawrzeć umowę o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia. Jednakże, decydując się na takie zabezpieczenie swoich interesów, pracodawcy muszą pamiętać o obowiązku wypłacania byłym pracownikom odszkodowań, które mają rekompensować im ograniczenia wynikające z zawartej umowy o zakazie konkurencji.

Strony umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia powinny dokładnie określić wysokość odszkodowania należnego pracownikowi. Przy czym wysokość tego odszkodowania, zgodnie z § 3 art. 101 k.p., nie może być niższa niż 25 proc. wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji. Oznacza to, że jeśli strony postanowiły, że zakaz konkurencji ma trwać np. 2 lata po ustaniu zatrudnienia, to pracownikowi powinno przysługiwać odszkodowanie w wysokości co najmniej 25 proc. sumy jego wynagrodzeń z okresu dwóch ostatnich lat jego pracy.