Pierwszy urlop wypoczynkowy a pierwsza praca pracownika

Udzielanie pierwszych urlopów nowym pracownikom wzbudza w praktyce wiele wątpliwości, dlatego też warto zwrócić większą uwagę na zasady dotyczące nabywania prawa do tego urlopu. Na wstępie należy przypomnieć, że w myśl art. 153 § 1 k.p. pracownik uzyskuje prawo do pierwszego urlopu z upływem 6 miesięcy pracy, w wymiarze połowy wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Natomiast z upływem roku pracy pracownikowi przysługuje prawo do pozostałej części urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku (§ 2).

A zatem pracownik może nabyć prawo do pierwszego w swojej karierze urlopu wypoczynkowego po osiągnięciu stażu pracy, który nie może być krótszy niż 6 miesięcy pozostawania w stosunku pracy. Przy czym chodzi tu o okres pozostawania w stosunku pracy, a nie o czas faktycznie świadczonej pracy. Dlatego też prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego uzyska także pracownik, który np. w czasie swego sześciomiesięcznego zatrudnienia przez 5 miesięcy był chory. Natomiast nie będzie podlegał wliczeniu do okresu pracy, od którego zależy nabycie prawa do pierwszego urlopu wypoczynkowego, urlop bezpłatny. Wynika to wprost z art. 174 § 2 k.p., w myśl którego okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, nie dotyczy jednak urlopu bezpłatnego udzielonego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami (art. 174 § 2 k.p.).