Konkretne zatrudnienie, niekonkretny termin

Kodeks pracy określa cztery rodzaje umów o pracę. Są to umowy na czas nieokreślony, na czas określony, na czas wykonywania określonej pracy oraz umowa na okres próbny (art. 25 k.p.). Każda z tych umów stanowi odmienny typ umowy o pracę i nie należy ich utożsamiać ze sobą. Dotyczy to zwłaszcza umów na czas wykonywania określonej pracy i umów na czas określony, które niekiedy są mylone w praktyce. Rozróżnienie to ma szczególne znaczenie na gruncie art. 25 k.p., gdzie przewidziano, że zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, a przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca. Należy podkreślić, że przepis ten nie dotyczy umów zawartych na czas wykonywania określonej pracy, które mogą być zawierane w dowolnie określonej liczbie na następujące po sobie okresy i nie przekształcają się w umowę na czas nieokreślony.