Pracownik w szkole

Kodeks pracy w art. 94 zawiera katalog obowiązków pracodawcy, zobowiązujący go w szczególności do ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Znalazło to swój wyraz w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 z późn.zm.), wydanym na podstawie delegacji zawartej w art. 103 kodeksu pracy.

Rozporządzenie określa, że jako podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych należy rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych. Kształcenie w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych, natomiast podstawowymi formami kształcenia, dokształcania oraz doskonalenia w formach pozaszkolnych są studia podyplomowe, kursy i seminaria, a ponadto - w miarę potrzeby - inne formy, np. staże zawodowe, staże specjalizacyjne, praktyki zawodowe, samokształcenie kierowane itp. Kształcenie może odbywać się systemem dziennym, wieczorowym, zaocznym, samokształcenia kierowanego, eksternistycznym lub systemem mieszanym. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego może być realizowane na podstawie skierowania przez pracodawcę lub bez takiego skierowania.