Rozrachunki z odbiorcami i dostawcami

Nie będziemy omawiać szczegółowo ewidencji różnych zdarzeń gospodarczych, w których to mamy do czynienia z rozrachunkami. Istotniejsze wydaje się najpierw uporządkowanie pojęć zobowiązań i należności. A oto szczegóły tych nowości.

Jak już wspomnieliśmy, znowelizowana ustawa o rachunkowości wprowadziła wprost definicje zobowiązań i rezerw. Należności zostały zdefiniowane pośrednio poprzez pojęcie aktywów. Na próżno szukać było takich definicji w przepisach obowiązujących do końca 2001 r. Znaleźć tam można było jedynie przepisy dzielące zobowiązania na krótko- i długoterminowe. Artykuł 3 ust. 1 pkt 12 znowelizowanej ustawy o rachunkowości definiuje aktywa, a więc i należności jako kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

W tym samym art. 3 ust. 1 pkt 20 znalazła się definicja zobowiązań. I tak, przez zobowiązania rozumie się wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki. Zobowiązaniami o charakterze rezerw są zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne (ale to już art. 3 ust. 1 pkt 21). Taka definicja oznacza rozszerzenie dotychczasowego rozumienia pojęcia zobowiązania o rezerwy na przyszłe zobowiązania oraz bierne rozliczenia międzyokresowe.