Data publikacji: 21.11.2001
Amortyzacja
Środki trwałe
Od 1 stycznia 2002 r. - wraz z wejściem w życie nowelizacji ustawy o rachunkowości - zmienią się zasady ewidencji środków trwałych. Największe zmiany dotyczą użytkowanych przez jednostki nieruchomości.
Janina Cichocka
W świetle art. 3 ust. 1 pkt 15 znowelizowanej ustawy o rachunkowości do środków trwałych zalicza się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.
Zaliczane są do nich w szczególności:
a) nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do lokalu użytkowego,
b) maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,
c) ulepszenia w obcych środkach trwałych,
d) inwentarz żywy.
Definicja środków trwałych obowiązująca od 1 stycznia 2002 r.:
• nie zawiera wymogu, aby stanowiły one własność lub współwłasność jednostki; ważne jest, by jednostka sprawowała nad nimi kontrolę, która może wynikać z prawa własności, ale nie jest to warunek konieczny (a zatem pominięto kryterium formalnoprawne),
• wiąże warunek przewidywanego okresu używania dłuższego niż rok z przewidywanym okresem ekonomicznej użyteczności, czyli okresem, w którym oczekuje się, że środek trwały będzie użytkowany i z tego tytułu będą uzyskiwane korzyści,