Wyrok WSA w Opolu z dnia 21 lutego 2025 r., sygn. I SA/Op 1077/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Judecki Asesor sądowy WSA Anna Komorowska-Kaczkowska (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2025 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 13 września 2024 r., nr SKO.40.1107.2024.po w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku od nieruchomości za 2021 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Prudnika z dnia 12 lutego 2024 r. nr FP.I.3120.45.2023_3, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz strony skarżącej kwotę 1.611,00 zł (słownie złotych: jeden tysiąc sześćset jedenaście 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 13 września 2024 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, po rozpatrzeniu odwołania Spółdzielni Mieszkaniowej w P. (dalej określanej jako Strona, Skarżąca lub Spółdzielnia) od decyzji Burmistrza Prudnika z 12 lutego 2024 r., stwierdzającej brak nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2021 r. w kwocie 0 zł - uchyliło w całości tę decyzję i orzekając co do istoty sprawy odmówiło Stronie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2021 r.

Rozstrzygnięcie powyższe zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Wnioskiem z 20 grudnia 2023 r. Spółdzielnia zwróciła się do Burmistrza Prudnika o stwierdzenie nadpłaty podatku od nieruchomości m.in. za 2021 r. w wysokości 23.106,00 zł. W uzasadnieniu podała, że na przestrzeni lat 2008-2023 wybudowała na terenach przyległych do budynków mieszkalnych kompleksy miejsc parkingowych, gdyż istniejąca infrastruktura osiedlowa zasobów mieszkaniowych nie była w stanie sprostać zapotrzebowaniu mieszkańców na miejsca do parkowania samochodów, co ograniczało realizowanie szeroko rozumianych potrzeb mieszkaniowych lokatorów. Wskazała, że wybudowane miejsca parkingowe zostały przydzielone lokatorom na podstawie odrębnych umów najmu, przy czym prawo zawarcia takiej umowy przysługiwało wyłącznie osobom posiadającym tytuł prawny do lokalu mieszkalnego w zasobach Spółdzielni, a miejsce mogło być wynajęte dla samochodów osobowych. Wymienione warunki zostały zawarte w obowiązującym w tym zakresie Regulaminie budowy, rozbudowy infrastruktury drogowej oraz zasad najmu miejsc postojowych na terenie Spółdzielni Mieszkaniowej w P., przyjętym uchwałą Rady Nadzorczej nr [...] z 27 listopada 2017 r. Spółdzielnia podała, że z chwilą wybudowania pierwszego kompleksu miejsc parkingowych błędnie przyjęła, iż będąc przedsiębiorcą - w sytuacji systematycznego oddania do użytkowania budowli na podstawie umowy najmu, zawieranej po przydziale lokalu - winna zakwalifikować zrealizowane budowle jako związane z działalnością gospodarczą. Jednak, jej zdaniem, specyfika spółdzielni mieszkaniowej, cel i charakter świadczonych usług najmu oraz jej adresatów, wskazuje, że jakkolwiek Spółdzielnia jako osoba prawna wyczerpuje definicję przedsiębiorcy, to jednak nie jest to wystarczające dla uznania, że posiadane przez nią i użytkowane przez członków spółdzielni budowle są związane z działalnością gospodarczą. Stanowisko to, w ocenie Strony, jest zgodne z tezą wyroku Trybunału Konstytucyjnego sygn. akt SK 39/19 z 24 lutego 2021 r., w świetle którego istotne znaczenie ma faktyczne wykorzystywanie wymienionych nieruchomości, a nie status ich posiadacza. Zdaniem Spółdzielni, sposób faktycznego wykorzystywania budowli i gruntów zajętych na parkingi jednoznacznie potwierdza, iż są one wykorzystywane wyłącznie do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych członków oraz innych osób posiadających prawo do lokali mieszkalnych w zasobach Spółdzielni, co jest zgodne z jej statutem. Zaznaczyła, że parkingi zostały zrealizowane wyłącznie dla poprawy bezpieczeństwa na osiedlach Spółdzielni oraz poprawy jakości życia tj. realizacji potrzeb mieszkaniowych, a nie w celach zarobkowych. Ponadto parkingi te zlokalizowane są na terenach mieszkaniowych, w pasie dróg wewnętrznych, których istnienie jest konieczne do prawidłowego funkcjonowania budynków mieszkalnych, co również przemawia za brakiem związku z działalnością gospodarczą. Spółdzielnia odwołała się do wyroku NSA sygn. akt II FSK 2420/13, w którym sąd wyraził pogląd, że drogi, chodniki czy parkingi leżące na gruntach, które są związane z budynkami mieszkalnymi, są wyłączone z opodatkowania, gdyż nie wiążą się z prowadzeniem działalności gospodarczej, a realizacją potrzeb mieszkaniowych. Do wniosku Spółdzielnia dołączyła m.in. korektę deklaracji za 2021 r. oraz tabelaryczne zestawienie wyliczenia nadpłaty podatku za lata 2018-2023.