Interpretacja indywidualna z dnia 10 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.694.2024.1.JO

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego orazzdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług w zakresie Rozliczenia Rocznego oraz momentu dokonania korekty rozliczenia importu usług w związku z Dodatkowym Rozliczeniem, w przypadku gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość dodatnią/ujemną.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) jest spółką mającą status podatnika VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT, posiadającą siedzibę działalności gospodarczej w Polsce.

Spółka prowadzi działalność w zakresie udostępniania oraz obsługi elektronicznej giełdy kryptowalut, na której zarejestrowani użytkownicy (usługobiorcy usług świadczonych przez Spółkę) mogą nabywać oraz sprzedawać krypowaluty, takie jak (…).

W zamian za świadczone usługi (umożliwienie zawierania transakcji poprzez obsługiwaną przez Spółkę giełdę cyfrową) Spółka pobiera od użytkowników (usługobiorców usług świadczonych przez Spółkę) prowizję.

Powyższa działalność Spółki jest zwolniona z podatku VAT, co oznacza m.in., że Spółce nie przysługuje prawo do odliczania podatku VAT związanego z nabywaniem towarów i usług związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Spółka jest oznaczona na liście podatników, o której mowa w art. 96b Ustawy o VAT („Biała Lista Podatników”) jako podatnik VAT zwolniony.

Na potrzeby świadczenia opisanych powyżej usług, Spółka nabywa od podmiotów powiązanych: spółki B. LTD, z siedzibą w Singapurze („Usługodawca”), oraz spółek C. FZE, z siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, D. W.L.L., z siedzibą w Bahrajnie oraz E. Ltd, z siedzibą w Singapurze (dalej, w zależności od kontekstu jako „Licencjodawca” lub łącznie jako: „Licencjodawcy”) usługi wspierające jej działalność.

Usługi na rzecz Spółki świadczone są w sposób ciągły.

Na potrzeby wydania interpretacji należy przyjąć, że Usługodawca oraz Licencjodawcy spełniają definicję podatnika VAT w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, oraz że nie posiadają oni siedziby działalności ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Usługi świadczone na rzecz Spółki można podzielić na dwie zasadnicze kategorie.

Do pierwszej kategorii, świadczonej przez Usługodawcę, (określanej dalej jako: „Usługi wsparcia”) należą między innymi: usługi obsługi klientów Spółki (tzw. „customer suport”), tzw. usługi back office (tj. szeroko rozumiane usługi wsparcia techniczno-administracyjnego w procesach administracyjnych i biurowych), usługi HR (usługi wsparcia działu kadr i zarządzenia zasobami ludzkimi), usługi administracyjne, wsparcia podatkowego oraz w obszarze finansów, wsparcia w obszarze IT (technologii komputerowych), wsparcia w obszarze zamówień / zakupów dokonywanych od podmiotów zewnętrznych, wparcia w obszarze zarządzenia ryzykiem oraz nadzoru nad przestrzeganiem regulacji (tzw. usługi compliance), a także usług wsparcia prawnego oraz wsparcia z zakresie przestrzegania regulacji w zakresie prowadzenia działalności regulowanej.

Do drugiej kategorii usług, świadczonych przez Licencjodawców (określanej dalej jako „Usługi licencyjne”) należą usługi licencyjne. Licencje udzielane są Spółce przez Licencjodawców na prawo do korzystania ze znaku towarowego A. oraz na prawo do korzystania z technologii służących do prowadzenia giełdy kryptowalut oraz obsługi transakcji (w tym licencja do używania oprogramowania, kodu źródłowego, algorytmów itp.).

Usługi wsparcia oraz Usługi licencyjne są usługami do których ma zastosowanie art. 28b Ustawy o VAT (tj. miejsce świadczenia tych usług ustalane jest w oparciu o ogólną regułę, wynikającą z art. 28b Ustawy o VAT).

26 listopada 2024 r. Spółka zawarła aneksy do umów regulujących zasady świadczenia Usług wsparcia oraz Usług licencyjnych, które to aneksy - z datą ich podpisania – zmieniły (doprecyzowały) zasady dokumentowania rozliczeń w sposób opisany w dalszej części wniosku.

Zgodnie z obecnym brzmieniem umów zawartych przez Spółkę, Usługi wsparcia oraz Usługi licencyjne są rozliczane na następujących zasadach:

• Zgodnie z umowami zawartymi z Usługodawcą oraz Licencjodawcami, wynagrodzenie Usługodawcy oraz Licencjodawców za usługi świadczone na rzecz Spółki jest należne i rozliczane za okresy roczne, zgodne z każdym kolejnym rokiem kalendarzowym. Wynagrodzenie to jest kalkulowane zgodnie z formułą opisaną w umowach, zgodnie z metodami ustalania cen transferowych pomiędzy podmiotami powiązanymi. Co istotne z punktu widzenia pytań zadanych w niniejszym wniosku, należy wskazać, że:

o W zakresie części świadczonych Usług wsparcia formuła kalkulacji wynagrodzenia przewiduje, że jest ono kalkulowane na bazie tzw. reguły „koszt plus”. Oznacza to, że wynagrodzenie Usługodawcy kalkulowane jest jako wartość jego kosztów bezpośrednich oraz pośrednich poniesionych na świadczenie usług, powiększone o wartość rynkowej marży. Ponieważ Usługodawca wykonuje usługi jednocześnie na rzecz Spółki oraz na rzecz innych podmiotów z grupy A, określenie wartości niektórych kosztów pośrednich, które stanowią bazę kalkulacji wynagrodzenia za świadczenie usług następuje na podstawie alokacji (dokonywanej w oparciu o obiektywne dane i wskaźniki) do poszczególnych spółek będących nabywcami usług.

Taka metoda kalkulacji wynagrodzenia powoduje, że wynagrodzenie roczne kalkulowane jest w oparciu o dane i wskaźniki niemożliwe do ustalenia przez Usługodawcę na początku oraz w trakcie trwania roku kalendarzowego (oraz w okresie ok. kwartału po jego zakończeniu). Wynika to zasadniczo z dwóch okoliczności: Po pierwsze, niektóre koszty ponoszone przez Usługodawcę w związku ze świadczeniem usług mogą być znane dopiero po zakończeniu roku kalendarzowego, gdy Usługodawca otrzyma wszystkie faktury oraz rachunki dokumentujące zakup usług. Po drugie, opisana powyżej alokacja kosztów pośrednich do poszczególnych spółek z grupy, dokonywana na bazie obiektywnych danych, jest możliwa dopiero po zakończaniu i podsumowaniu danego roku kalendarzowego, kiedy znane są finalne wyniki finansowe poszczególnych spółek z grupy A.

o W zakresie innej części świadczonych Usług wsparcia, formuła kalkulacji wynagrodzenia przewiduje, że jest ono kalkulowane na bazie tzw. metody zysku transakcyjnego. Dla wyjaśnienia, w uproszczeniu, metoda zysku transakcyjnego opiera się na uzgodnieniu wysokości wynagrodzenia za świadczone usługi w oparciu o dane finansowe usługodawcy oraz usługobiorcy z uwzględnieniem zysków osiąganych przez te podmioty, w taki sposób, aby – uwzględniając ryzyka, funkcje oraz aktywa stron zaangażowanych w transakcje – zyski dwóch stron zostały ostatecznie podzielone w sposób taki, jaki uczyniłyby to pomiędzy sobą dwa podmioty niepowiązane.

Podobnie, jak w przypadku opisanej wcześniej metody „koszt plus”, omawiana metoda kalkulacji wynagrodzenia powoduje, że wynagrodzenie roczne kalkulowane jest w oparciu o dane niemożliwe do ustalenia przez Usługodawcę na początku oraz w trakcie trwania roku kalendarzowego (oraz w okresie ok. kwartału po jego zakończeniu), gdyż jest ono możliwe do ustalenia dopiero po zakończeniu roku kalendarzowego oraz podsumowaniu wszystkich zysków oraz kosztów poniesionych przez strony transakcji w trakcie danego roku.

oW zakresie Usług licencyjnych wynagrodzenie ustalane jest jako procent wartości przychodów netto generowanych przez Spółkę, przy czym formuła ta modyfikowana jest szczególnymi regułami w zakresie określania limitów oraz progów dochodowości.

oRównież omawiana metoda kalkulacji wynagrodzenia powoduje, że wynagrodzenie roczne kalkulowane jest w oparciu o dane niemożliwe do ustalenia przez Usługodawcę na początku oraz w trakcie trwania roku kalendarzowego (oraz w okresie ok. kwartału po jego zakończeniu), gdyż jest ono możliwe do ustalenia dopiero po zakończeniu roku oraz podsumowaniu wszystkich zysków (oraz danych finansowych) przez strony transakcji.

• Jak wskazano powyżej, usługi (zarówno Usługi wsparcia, jak również Usługi licencyjne) świadczone na rzecz Spółki rozliczane są na bazie rocznej. Przy czym, w trakcie trwania roku kalendarzowego Usługodawca / Licencjodawca może zażądać zapłaty zaliczek na poczet rocznego rozliczenia, w wysokości określonej na podstawie bieżących prognoz oraz wstępnych kalkulacji. Zaliczki takie są płacone na podstawie faktur wystawianych przez Usługodawcę / Licencjodawcę na rzecz Spółki. Umowa nie przewiduje stałych, cyklicznych okresów, za które płatne są zaliczki. Innymi słowy, Usługodawca / Licencjodawca może wystawiać faktury zaliczkowe np. raz na kwartał, raz na pół roku lub – w zależności od bieżących prognoz - według innych okresów. Może więc zdarzyć się tak, że w danym roku Spółka w ogóle nie zapłaci zaliczki na poczet rocznego rozliczenia, zapłaci np. jedną półroczną zaliczkę lub 4 kwartalne zaliczki.
• Zgodnie z umowami, po zakończeniu roku kalendarzowego, nie później niż do 15 stycznia kolejnego roku, Spółka otrzymuje fakturę stanowiącą podsumowanie rozliczenia danego roku kalendarzowego na bazie możliwie najdokładniejszych kalkulacji na podstawie danych znanych Usługodawcy / Licencjodawcy i dokonanych przez Usługodawcę / Licencjodawcę na dzień 31 grudnia danego roku („Rozliczenie Roczne”). Umowy wskazują w tym zakresie, że Rozliczenie Roczne jest na dzień wystawienia faktury przez Usługodawcę / Licencjodawcę jedyną kwotą należną Usługodawcy / Licencjodawcy tj. możliwą do żądania przez Usługodawcę / Licencjodawców na dzień wystawienia faktury. Przy czym, w przypadku, gdy otrzymane przez Spółkę faktury zaliczkowe pokrywałyby w całości wynagrodzenie wstępnie należne za dany rok kalendarzowy, otrzymywana do 15 stycznia kolejnego roku faktura wskazuje wartość zaliczek oraz informuje, że nie istnieje kwota do dopłaty. Jeżeli wartość zapłaconych zaliczek jest mniejsza, faktura dokumentująca Rozliczenie Roczne wskazuje dodatkową kwotę do zapłaty.
• Ponieważ – jak wskazano powyżej – wynagrodzenie należne Usługodawcy / Licencjodawcom jest kalkulowane m.in. w oparciu o dane niemożliwe do ustalenia przez Usługodawcę oraz Licencjodawców na początku oraz w trakcie trwania roku kalendarzowego, umowy przewidują, że w terminie do końca kwietnia roku następującego po danym roku kalendarzowym (kiedy znane będą wszystkie dane niezbędne do dokonania finalnej kalkulacji wynagrodzenia należnego Usługodawcy) dokonywane jest dodatkowe rozliczenie („urealnienie” wynagrodzenia za dany rok, tzw. „true-up”) za świadczenie usług w poprzednim roku kalendarzowym („Dodatkowe Rozliczenie”). Omawiane rozliczenie może polegać na zwiększeniu lub na zmniejszeniu wartości Rozliczenia Rocznego. W takim przypadku, Spółka otrzymuje od Usługodawcy / Licencjodawców fakturę (która wystawiana jest zawsze w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym Usługodawca / Licencjodawca dokonuje finalnej kalkulacji stanowiącej podstawę do dokonania Dodatkowego Rozliczenia), na podstawie której Spółka jest obciążana dodatkowym wynagrodzeniem dotyczącym danego roku kalendarzowego, albo otrzymuje zwrot części wynagrodzenia zapłaconego za dany rok na podstawie wstępnych kalkulacji.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym obowiązek podatkowy (w imporcie usług) z tytułu Rozliczenia Rocznego powstaje – co do zasady – 31 grudnia każdego roku kalendarzowego, przy czym jeżeli przed 31 grudnia Spółka dokona zapłaty zaliczek, obowiązek podatkowy powstaje (tylko w zakresie zapłaconej zaliczki) w dniu dokonania zapłaty przez Spółkę zaliczki?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w przypadku, gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość dodatnią (Spółka ma obowiązek zapłacić dodatkowe wynagrodzenie do Usługodawcy / Licencjodawcy) obowiązek podatkowy (w imporcie usług) w związku z Dodatkowym Rozliczeniem powstaje w miesiącu otrzymania przez Spółkę od Usługodawcy / Licencjodawcy faktury dokumentującej Dodatkowe Rozliczenie tj. „na bieżąco” (przy założeniu, że faktura taka jest otrzymywana w tym samym miesiącu, w którym Usługodawca / Licencjodawca dokonuje finalnej kalkulacji Dodatkowego Rozliczenia), co oznacza, że w przypadku otrzymania takiej faktury w kwietniu roku następującego po danym roku kalendarzowym Spółka nie ma obowiązku dokonywać korekty rozliczenia za grudzień roku kalendarzowego, którego Dodatkowe Rozliczenie dotyczy?

3.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w przypadku, gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość ujemną (Spółka otrzymuje zwrot części wynagrodzenia od Usługodawcy / Licencjodawcy), Spółka powinna ująć taką fakturę w miesiącu jej otrzymania tj. „na bieżąco” (przy założeniu, że faktura taka jest otrzymywana w tym samym miesiącu, w którym Usługodawca / Licencjodawca dokonuje finalnej kalkulacji Dodatkowego Rozliczenia), co oznacza że w przypadku otrzymania takiej faktury w kwietniu roku następującego po danym roku kalendarzowym Spółka nie ma obowiązku dokonywać korekty rozliczenia za grudzień roku kalendarzowego, którego Dodatkowe Rozliczenie dotyczy?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Obowiązek podatkowy (w imporcie usług) z tytułu Rozliczenia Rocznego powstaje – co do zasady – 31 grudnia każdego roku kalendarzowego, przy czym jeżeli przed 31 grudnia Spółka dokona zapłaty zaliczek, obowiązek podatkowy powstaje (tylko w zakresie zapłaconej zaliczki) w dniu dokonania zapłaty przez Spółkę zaliczki.

2.W przypadku, gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość dodatnią (Spółka ma obowiązek zapłacić dodatkowe wynagrodzenie do Usługodawcy / Licencjodawcy) obowiązek podatkowy (w imporcie usług) w związku z Dodatkowym Rozliczeniem powstaje w miesiącu otrzymania przez Spółkę od Usługodawcy / Licencjodawcy faktury dokumentującej Dodatkowe Rozliczenie tj. „na bieżąco” (przy założeniu, że faktura taka jest otrzymywana w tym samym miesiącu, w którym Usługodawca / Licencjodawca dokonuje finalnej kalkulacji Dodatkowego Rozliczenia), co oznacza, że w przypadku otrzymania takiej faktury w kwietniu roku następującego po danym roku kalendarzowym Spółka nie ma obowiązku dokonywać korekty rozliczenia za grudzień roku kalendarzowego, którego Dodatkowe Rozliczenie dotyczy.

3.W przypadku, gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość ujemną (Spółka otrzymuje zwrot części wynagrodzenia od Usługodawcy / Licencjodawcy), Spółka powinna ująć taką fakturę w miesiącu jej otrzymania tj. „na bieżąco” (przy założeniu, że faktura taka jest otrzymywana w tym samym miesiącu, w którym Usługodawca / Licencjodawca dokonuje finalnej kalkulacji Dodatkowego Rozliczenia), co oznacza że w przypadku otrzymania takiej faktury w kwietniu roku następującego po danym roku kalendarzowym Spółka nie ma obowiązku dokonywać korekty rozliczenia za grudzień roku kalendarzowego, którego Dodatkowe Rozliczenie dotyczy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Wstęp – uzasadnienie interesu w wystąpieniu z wnioskiem o wydanie interpretacji

Na wstępnie Spółka pragnie pokrótce uzasadnić jej interes w wystąpieniu z wnioskiem o wydanie interpretacji.

W omawianej sprawie Spółka jest nabywcą świadczonych na jej rzecz usług. Ponieważ jednak usługi te są świadczone przez podmioty mające status podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT (tj. podmiot prowadzący działalność gospodarczą), który nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, Spółka jest obowiązana do rozpoznawania w Polsce importu usług i wykazywania podatku należnego we właściwej deklaracji VAT. Z tego względu potwierdzenie zasad powstawania obowiązku podatkowego z tytułu opisanego w zdarzeniu przyszłym Rozliczenia Rocznego oraz Dodatkowego Rozliczenia pozwoli jej na prawidłowe wywiązywanie się z jej obowiązków na gruncie Ustawy o VAT.

1.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

A.Przepisy mające zastosowanie do pytania Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 2 pkt 9 Ustawy o VAT przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b)usługobiorcą jest:

• w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
• w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
• w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

W myśl art. 19a ust. 3 Ustawy o VAT usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Natomiast, zgodnie z art. 19a ust. 8 Ustawy o VAT jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1)dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2)dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

B.Stanowisko Wnioskodawcy

Uzasadnieniestanowiska Wnioskodawcy należy rozpocząć od wskazania, że w przedmiotowym stanie faktycznym dochodzi do importu usług, ponieważ:

• Usługodawcą oraz Licencjodawcami są podatnicy w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT, nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce,
• usługobiorcą jest Spółka (podatnik w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT, posiadający siedzibę działalności gospodarczej w Polsce).

Są zatem spełnione przesłanki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT.

W opinii Wnioskodawcy, do opisanych we wniosku Usług wsparcia oraz Usług licencyjnych będą miały zastosowanie ogólne zasady określania obowiązku podatkowego, przewidziane w art. 19a ust. 1-3 oraz ust. 8 Ustawy o VAT.

W tym zakresie, po pierwsze, przepisy Ustawy o VAT nie przewidują odmiennych ogólnych zasad powstania obowiązku podatkowego dla importu usług. Po drugie, w przypadkach w których przepisy Ustawy o VAT wprowadzają szczególne reguły powstawania obowiązku podatkowego dla niektórych kategorii usług (np. usług stałej obsługi prawnej i biurowej - art. 19a ust. 5 Ustawy o VAT), te szczególne reguły są zasadniczo wyłączone dla importu usług.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, uwzględniając przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego okoliczności, zgodnie z którymi:

• Wynagrodzenie Usługodawcy oraz Licencjodawców za usługi świadczone na rzecz Spółki jest należne i rozliczane za okres roczny zgodny z każdym kolejnym rokiem kalendarzowym.
• W trakcie trwania roku kalendarzowego Usługodawca oraz Licencjodawcy mogą zażądać zapłaty, na podstawie bieżących prognoz oraz wstępnych kalkulacji, zaliczek na poczet rocznego rozliczenia. Zaliczki takie są płacone na podstawie faktur wystawianych przez Usługodawcę oraz / lub Licencjodawców na rzecz Spółki. Umowa nie przewiduje stałych, cyklicznych okresów, za które płatne są zaliczki. Innymi słowy, Usługodawca oraz Licencjodawcy może wedle ich uznania wystawiać faktury zaliczkowe np. raz na kwartał, raz na pół roku lub – w zależności od bieżących prognoz - według innych okresów. Może więc zdarzyć się tak, że w danym roku Spółka w ogóle nie zapłaci zaliczki na poczet rocznego rozliczenia, zapłaci np. jedną półroczną zaliczkę lub 4 kwartalne zaliczki.
• Zgodnie z umową, po zakończeniu roku kalendarzowego, nie później niż do 15 stycznia kolejnego roku, Spółka otrzymuje fakturę stanowiącą podsumowanie rozliczenia danego roku kalendarzowego na bazie możliwie najdokładniejszych oszacowań dokonanych przez Usługodawcę lub Licencjodawcę na dzień 31 grudnia danego roku (rozliczenie zdefiniowane w opisie zdarzenia przyszłego jako „Rozliczenie Roczne”). W przypadku, gdy otrzymane przez Spółkę faktury zaliczkowe pokrywałyby w całości wynagrodzenie wstępnie należne za dany rok kalendarzowy, otrzymywana do 15 stycznia kolejnego roku faktura wskazuje wartość zaliczek oraz informuje, że nie istnieje kwota do dopłaty. Jeżeli wartość zapłaconych zaliczek jest mniejsza, faktura dokumentująca Rozliczenie Roczne wskazuje dodatkową kwotę do zapłaty.

- należy przyjąć, że dla opisanych we wniosku usług ma zasadniczo zastosowanie art. 19a ust. 3 Ustawy o VAT - ustalone są poszczególne terminy płatności (tj. roczne rozliczenia) i obowiązek podatkowy, co do zasady, powstaje 31 grudnia każdego roku kalendarzowego. Przy czym, jeżeli w trakcie roku kalendarzowego Spółka otrzyma – i zapłaci – fakturę zaliczkową, wówczas obowiązek podatkowy (w części zapłaconej zaliczki) powstanie w dacie zapłaty.

2.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy na pytanie nr 2

A.Przepisy mające zastosowanie do pytania Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawa opodatkowania, zgodnie z art. 29a ust. 6 Ustawy o VAT obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 Ustawy o VAT podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 17 Ustawy o VAT w przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

B.Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2021 r. w zakresie pakietu rozwiązań „Slim VAT”

Zasady korygowania rozliczeń podatników w przypadku korekty in plus podstawy opodatkowania były przedmiotem objaśnień podatkowych z dnia 23 kwietnia 2021 r. w zakresie pakietu rozwiązań „Slim VAT” oraz wybranych rozwiązań doprecyzowujących niektóre konstrukcje VAT wprowadzonych ustawą z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2419) („Objaśnienia”).

Zgodnie z Objaśnieniami (pkt. 1.2.2.):

„W zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała. Generalnie, zaistnienie przesłanek do dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania powoduje obowiązek wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu bieżącym (tj. tym, w którym zaistniały wspomniane przesłanki). Takie okoliczności wystąpią w przypadku, gdy przyczyna korekty zwiększającej podstawę opodatkowania jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży. Jednak, tak jak dotychczas, w przypadku gdy przyczyna korekty istniała już w momencie wystawienia faktury, obowiązek dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania wystąpi w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dostawy towarów lub świadczenia usług.

Korekta na bieżąco: W momencie wystawienia faktury pierwotnej, podatek należny z tytułu danego zdarzenia wykazany jest w prawidłowej wysokości (biorąc pod uwagę okoliczności aktualne na ten moment), a dopiero zdarzenie, które następuje po sprzedaży stanowi podstawę do podwyższenia ceny, a w konsekwencji – dokonania korekty poprzez podwyższenie podatku. W tym zatem przypadku dopiero zdarzenie skutkujące podwyższeniem ceny zwiększa wysokość prawidłowo wcześniej wykazanej podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży. Korekta podstawy opodatkowania jest zatem ujmowana w momencie zaistnienia zdarzenia skutkującego podwyższeniem ceny.

Korekta wsteczna: Odnosząc się do rozliczenia dokonywanego wstecz (poprzez korektę) dokonywana korekta ma na celu wykazanie prawidłowej wysokości podatku należnego z tytułu danego zdarzenia, który w rozliczeniu za dany okres powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu został wykazany w wadliwej (zaniżonej) wysokości. Istotne jest zatem, że korekta wsteczna dotyczy przypadku gdy wspomniane zaniżenie podstawy opodatkowania nastąpiło w świetle okoliczności aktualnych już w momencie „pierwotnego” rozpoznania obowiązku podatkowego. (…)

Ważne! Korekta wsteczna nie dotyczy sytuacji, gdy mechanizm transakcji od początku przewiduje możliwość korekty, ale fakt jej wystąpienia jest uzależniony od spełnienia dodatkowych warunków ustalonych przez strony. W takim przypadku, tj. jeśli korekta była możliwa do przewidzenia w momencie sprzedaży ale uzależniona spełnieniem dodatkowego warunku – należy przyjąć, że korekta następuje w rozliczeniu za okres, w którym ziszczą się dodatkowe warunki (korekta na bieżąco).”

C.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Jak opisano w opisie zdarzenia przyszłego wniosku, w sprawie Spółki wynagrodzenie za świadczone na jej rzecz usługi będzie kalkulowane na podstawie danych, które na początku oraz w trakcie trwania roku kalendarzowego (oraz w okresie krótkim po jego zakończeniu) nie będą jeszcze w pełni znane dla Usługodawcy oraz Licencjodawców. W rezultacie, zawarta przez strony umowa przewiduje mechanizm zgodnie z którym:

• po zakończeniu roku kalendarzowego, nie później niż do 15 stycznia kolejnego roku, Spółka otrzymuje fakturę stanowiącą podsumowanie rozliczenia danego roku kalendarzowego na bazie możliwie najdokładniejszych kalkulacji na podstawie danych znanych Usługodawcy lub Licencjodawcom i dokonanych przez Usługodawcę lub Licencjodawców na dzień 31 grudnia danego roku („Rozliczenie Roczne”).
• Umowa wskazuje w tym zakresie, że Rozliczenie Roczne jest jedyną kwotą należną tj. możliwą do żądania przez Usługodawcę / Licencjodawcę na dzień wystawienia faktury przez Usługodawcę / Licencjodawcę. Przy czym, w przypadku, gdy otrzymane przez Spółkę faktury zaliczkowe pokrywałyby w całości wynagrodzenie określone na potrzeby Rozliczenia Rocznego, otrzymywana do 15 stycznia kolejnego roku faktura wskazuje wartość zaliczek oraz informuje, że nie istnieje kwota do dopłaty. Jeżeli wartość zapłaconych zaliczek jest mniejsza, faktura dokumentująca Rozliczenie Roczne wskazuje dodatkową kwotę do zapłaty.
• Ponieważ wynagrodzenie należne Usługodawcy / Licencjodawcy jest kalkulowane m.in. w oparciu o dane niemożliwe do przewidzenia przez Usługodawcę / Licencjodawcę na początku oraz w trakcie trwania roku kalendarzowego, umowy przewidują, że w terminie do końca kwietnia roku następującego po danym roku kalendarzowym (kiedy znane będą wszystkie dane niezbędne do dokonania finalnej kalkulacji wynagrodzenia należnego Usługodawcy / Licencjodawcy) dokonywane jest dodatkowe rozliczenie („urealnienie” wynagrodzenia za dany rok, tzw. „true-up”) za świadczenie usług w poprzednim roku kalendarzowym (tj. opisane w stanie faktycznym „Dodatkowe Rozliczenie”). Omawiane rozliczenie może polegać na zwiększeniu lub na zmniejszeniu wartości Rozliczenia Rocznego. W takim przypadku, Spółka otrzymuje od Usługodawcy / Licencjodawcy fakturę, na podstawie której Spółka jest obciążana dodatkowym wynagrodzeniem dotyczącym danego roku kalendarzowego, albo otrzymuje zwrot części wynagrodzenia zapłaconego za dany rok na podstawie wstępnych kalkulacji.

Na podstawie zacytowanego powyżej art. 29a ust. 17 Ustawy o VAT, interpretowanego zgodnie z zacytowanymi powyżej Objaśnieniami, należy przyjąć, że podstawa opodatkowania z tytułu Dodatkowego Rozliczenia (w przypadku gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość dodatnią) ulega zwiększeniu „na bieżąco", a w konsekwencji że obowiązek podatkowy w imporcie usług powstaje w dacie, w której Spółka otrzymuje fakturę dokumentującą Dodatkowe Rozliczenie.

Niepoprawne byłoby w takim przypadku korygowanie rozliczeń Spółki za grudzień roku kalendarzowego, którego Dodatkowe Rozliczenie dotyczy. Wynika to z okoliczności, że w dacie, w której Spółka otrzymuje fakturę dokumentującą Rozliczenie Roczne jest to jedyna kwota należna Usługodawcy / Licencjodawcy.

Kwota importu usług rozpoznawana przez Spółkę w grudniu danego roku rozliczeniowego (lub wcześniej, jeżeli Spółka uiszcza zaliczki) jest więc kwotą prawidłową, a skoro określona kwota została wykazana przez Spółkę prawidłowo to trudno przyjąć, że powinna być ona następnie korygowana.

Natomiast Dodatkowe Rozliczenie wynika z danych oraz okoliczności, które (choć sam mechanizm korekty jest przewidziany w umowie) nie są możliwe do przewidzenia w momencie wystawiania faktury dokumentującej Roczne Rozliczenie. W konsekwencji, powinno być one rozliczane „na bieżąco”, w miesiącu otrzymania przez Spółkę faktury dokumentującej Dodatkowe Rozliczenie (która, jak wskazano w zdarzeniu przyszłym wniosku, jest otrzymywana zawsze w tym miesiącu, w którym Usługodawca / Licencjodawca ustala finalną wartość wynagrodzenia za usługi za dany rok). Zdaniem Spółki nieuprawnione byłoby przy tym twierdzenie, że sam fakt, iż strony przewidują, że może dojść do korekty wynagrodzenia stanowi przesłankę wskazującą, że przyczyny korekty in plus zaistniały wcześniej.

Warto w tym miejscu odwołać się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 września 2022 r., sygn. I SA/Gl 502/21, w którym Sąd wskazał:

„Zatem w kontekście zmiany przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2021 r. należy stwierdzić, że choć strony przewidywały, że cena samochodu może ulec zmianie ze względu na poniesione Nakłady Wspólne to przyczyną wystawienia faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego są dodatkowe okoliczności (nieznane w momencie wystawienia faktury). Okoliczności te będą występowały w późniejszych okresach rozliczeniowych, niż te w których skarżąca ujęła faktury pierwotne z tytułu danej transakcji. W momencie wystawiania faktury dokumentującej dostawę samochodów, jak podkreślała skarżąca nie będzie znała wartości poniesionych Nakładów Wspólnych. Dopiero po zakończeniu kwartału zostanie zliczona ilość sprzedanych samochodów i wartość wszystkich Nakładów Wspólnych i dopiero mając te dane skarżąca ustali rzeczywistą cenę samochodu. To właśnie wtedy zaistnieją przyczyny zwiększenia podstawy opodatkowania i w tym okresie powinna być rozliczona zmiana podstawy opodatkowania.”

Poprawność stanowiska w zakresie wpływu korekty ceny na rozliczenia VAT spółki w bieżącym okresie potwierdza także orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 czerwca 2024 r. (sygn. I SA/Gl 1477/23). W szczególności warto odnieść się do uzasadnienia ww. wyroku w którym Sąd wskazał:

„Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy jest wyznaczenia momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. Zaistnienie przyczyn zwiększenia podstawy opodatkowania wyznacza bowiem, okres rozliczeniowy, w którym należy rozliczyć to zwiększenie podstawy opodatkowania (por. wyrok WSA w Gliwicach z 28 września 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 501/21 – publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). (…)

Należy zauważyć, że w zaprezentowanym przez Spółkę stanie faktycznym powodem zwiększenia opodatkowania było uzyskanie informacji o rzeczywistej wielkości sprzedaży, która różniła się od informacji początkowych (raport wstępny). Okoliczności te stanowiły przyczynę wystawienia faktury korygującej, w oparciu o informacje dotyczące wielkości sprzedaży od kontrahenta (raport końcowy), który z kolei pozyskiwał te dane od współpracujących z nim podmiotów dystrybuujących obiekty multimedialne wytworzone przez Wnioskodawczynię.

Należy podkreślić, że we wniosku zaznaczono, iż zmiana danych dotyczących sprzedaży stanowiących podstawę wystawienia pierwotnej faktury VAT (raport wstępny), nie była zdarzeniem pewnym. Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynikało, że możliwe są trojakie sytuacje: raport końcowy nie będzie się różnił od raportu wstępnego, wartość sprzedaży w raporcie końcowym będzie niższa od raportu wstępnego, oraz wartość sprzedaży będzie wyższa od raportu wstępnego. Spółka wystawiając fakturę pierwotną i ujmując ją w rozliczeniu podatku za dany miesiąc nie działała z założeniem, że dane ujęte w ewidencji sprzedaży są obarczone błędem.

W obliczu takiego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego okoliczność, w związku z którą miało dojść do wystawienia faktury korygującej i zwiększenia podstawy opodatkowania miała w stosunku do Wnioskodawczyni charakter zewnętrzny, a w relacji do okoliczności stanowiących podstawę wystawienia pierwotnej faktury VAT charakter następczy. W przedstawionym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym powodem wystawienia faktury korygującej miało być uzyskanie informacji, od podmiotów za pośrednictwem których sprzedaż była realizowana, że faktyczna jej wielkość była większa od pierwotnej. Korekta faktury VAT nie była spowodowana błędem, czy pomyłką odnośnie okoliczności, które istniały i były znane w dacie wystawienia faktury pierwotnej. Odnosząc się do stanu rzeczy z daty wystawienia faktury pierwotnej, Wnioskodawczyni nie mogła jednoznacznie stwierdzić, że jest ona błędna. Spółka oraz jej kontrahent w dacie wystawienia pierwotnej faktury VAT w związku ze opodatkowana sprzedażą nie dysponowali innymi danymi pozwalającymi na wystawienie faktury. Nie jest to przypadek, w którym doszło do pomyłki w mierze rzeczywistej dostawy towaru (np. omyłka, co do wydanej nabywcy ilości ton węgla), a którą to niezgodność ze stanem rzeczywistym sprzedawca mógł i powinien był samodzielnie stwierdzić, a następnie skorygować.”

Podobne stanowisko prezentowane jest w interpretacjach indywidualnych aktualnie wydawanych przez organy podatkowe. Jako przykład należy wskazać interpretację z dnia 6 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.528.2023.2.JO.

Interpretacja ta dotyczyła podatnika dokonującego dostaw towarów. We wniosku o interpretację podatnik ten wyjaśnił, że w momencie ustalania ceny towarów bazując na prognozach sprzedaży nie ma wystarczających danych, aby skalkulować rzeczywistą i finalną cenę po jakiej będzie sprzedawać towary do lokalnego dystrybutora. W konsekwencji wartość pierwotnych dostaw jest kalkulowana w oparciu o tzw. cenę prognozowaną obliczoną na podstawie planowanych kosztów. Po zakończeniu konkretnego okresu podatnik porównuje prognozowaną sprzedaż ze sprzedażą rzeczywistą i dokonuje ostatecznej kalkulacji ceny produktów. W konsekwencji urzeczywistnienie ceny produktów sprzedawanych w danym okresie następuje w momencie wystawienia przez podatnika faktury korygującej. Istotą faktur korygujących jest więc zmiana ceny towarów w związku z ustaleniem ostatecznej alokacji kosztów stałych do ceny towarów.

W interpretacji tej uznano za prawidłowe stanowisko podatnika, który wskazał m.in. że: „wystawione faktury korygujące in plus (…) powinny być rozliczane z tytułu podatku VAT na bieżąco bowiem: (i) w momencie wystawiania faktur pierwotnych, podstawa opodatkowania, a co za tym idzie podatek należny jest kalkulowany przez Wnioskodawcę na podstawie dostępnych informacji, tj. w oparciu o tzw. cenę prognozowaną, (ii) dopiero zdarzenie, które następuje po dokonaniu sprzedaży (wystawieniu faktury pierwotnej), tj. możliwość urzeczywistnienia wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu produktów sprzedanych na rzecz (…) dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego dotyczy dokonana sprzedaż, stanowi podstawę podwyższenia ceny.”

W uzasadnieniu interpretacji wskazano, że: „W przedmiotowej sprawie w związku z korektą cenową mamy do czynienia z okolicznością, powodującą powstanie korekty z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktur pierwotnych na rzecz B PL. Przy czym, z powołanego powyżej przepisu art. 29a ust. 17 ustawy, stosownej korekty podstawy opodatkowania dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.”

Również interpretacja indywidualna z dnia 24 sierpnia 2022 r. o numerze 0113-KDIPT1-2.4012.389.2022.2.JSZ dotyczyła stanu faktycznego, w ramach którego w ciągu 45 dni od zakończenia roku obrotowego (w trakcie którego kontrahenci sprzedawali do podatnika towary, które podatnik ten deklarował jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów) na poziomie grupy przygotowywana była kalkulacja, w oparciu o którą obliczana była (finalna) cena produktów sprzedawanych do podatnika oraz kwota ewentualnej korekty. Następnie, jeśli jest to konieczne, kontrahenci wystawiali w ciągu 30 dni dokument korygujący - wyrównujący (true-up), zmieniający wysokość wynagrodzenia kontrahenta za dostarczone produkty (ceny sprzedanych produktów). W interpretacji tej potwierdzono, że korekty należy rozpoznawać na bieżąco (nie zaś poprzez korektę wcześniejszych okresów rozliczeniowych (z tym zastrzeżeniem, że – technicznie – stanowisko podatnika zostało uznane za nieprawidłowe, gdyż organ wskazał, że przyczyna korekty następuje wówczas, gdy znana jest finalna kalkulacja, nie zaś – jak wskazywał podatnik – gdy technicznie jest wystawiona faktura zwiększająca wynagrodzenie).

Podsumowując, w przypadku, gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość dodatnią (Spółka ma obowiązek zapłacić dodatkowe wynagrodzenie do Usługodawcy / Licencjodawcy) obowiązek podatkowy (w imporcie usług) w związku z Dodatkowym Rozliczeniem powstaje w dacie otrzymania przez Spółkę od Usługodawcy / Licencjodawcy faktury dokumentującej Dodatkowe Rozliczenie, co oznacza, że w przypadku otrzymania takiej faktury w kwietniu roku następującego po danym roku kalendarzowym Spółka nie ma obowiązku dokonywać korekty rozliczenia za grudzień roku kalendarzowego.

3.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy na pytania nr 3

A.Przepisy mające zastosowanie do pytania Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a- 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 15a Ustawy o VAT w przypadku importu usług oraz dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca, gdy podstawa opodatkowania uległa obniżeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania.

B.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W opinii Spółki, na podstawie zacytowanych powyżej przepisów, również w przypadku gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość ujemną (Spółka otrzymuje zwrot części wynagrodzenia od Usługodawcy / Licencjodawcy), Spółka powinna ująć fakturę otrzymaną od Usługodawcy / Licencjodawcy „na bieżąco”, bez konieczności dokonywania korekty rozliczenia za grudzień danego roku kalendarzowego. Wynika to z okoliczności, że dacie rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług za dany rok kalendarzowy (który to obowiązek jest rozpoznawany w grudniu danego roku kalendarzowego, lub w przypadku wcześniejszej zapłaty zaliczek, w dacie zapłaty zaliczek), obowiązek podatkowy rozpoznawany jest w prawidłowej wysokości tj. w wysokości należnej Usługodawcy / Licencjodawcy w momencie rozpoznawania obowiązku podatkowego. Nie można więc przyjąć, że obowiązkiem podatnika jest dokonywanie korekty rozliczenia, które w dacie jego dokonania było prawidłowe.

Otrzymanie faktury dokumentującej Dodatkowe Rozliczenia (które, jak wskazano w zdarzeniu przyszłym wniosku, następuje zawsze w tym miesiącu, w którym Usługodawca / Licencjodawca ustala finalną wartość rozliczenia), która zmniejszy wartość wynagrodzenia należnego wykazanego w fakturze dokumentującej Rozliczenie Roczne będzie wiązało się z koniecznością ujęcia tej faktury w okresie rozliczeniowym, którym Spółka otrzyma fakturę (nie zaś z obowiązkiem korygowania rozliczenia za grudzień danego roku kalendarzowego).

Podsumowując, w przypadku, gdy Dodatkowe Rozliczenie ma wartość ujemną (Spółka otrzymuje zwrot części wynagrodzenia od Usługodawcy / Licencjodawcy), Spółka powinna ująć taką fakturę w miesiącu jej otrzymania co oznacza, że w przypadku otrzymania takiej faktury w kwietniu roku następującego po danym roku kalendarzowym Spółka nie ma obowiązku dokonywać korekty rozliczenia za grudzień roku kalendarzowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego.

Dodatkowe informacje

Dodatkowo wskazuję, że obecny publikator prawny ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to: t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.