Interpretacja indywidualna z dnia 7 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.853.2024.2.MN
Proponowany przez bank zwrot kwot nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT, to wypłacone z tego tytułu odsetki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem PIT na mocy zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
3 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 26 listopada 2024 r. (data wpływu 29 listopada 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
A.A.
2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
B.A.
Opis stanu faktycznego
W 2008 r. (…) S.A. - dalej „Bank”, udzielił A.A. i B.A. (dalej: „Kredytobiorcy”) kredytu hipotecznego dla osób fizycznych waloryzowanego kursem CHF w wysokości 122.040,00 PLN (dalej: „Kredyt”) - na podstawie umowy nr (…) z 3 listopada 2008 r. (dalej również „Umowa” lub „Umowa kredytowa").
Kredyt został zaciągnięty na zakup - z rynku wtórnego w Polsce [w (…)] - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz sfinansowanie opłat okołokredytowych.
W 2021 r. Kredytobiorcy wytoczyli - za pośrednictwem kancelarii prawnej - przeciw Bankowi pozew indywidualny dotyczący stwierdzenia nieważności (trwałej bezskuteczności) Umowy kredytowej.
W listopadzie 2023 r. w ww. sprawie zapadł wyrok (I instancja), w którym Sąd Okręgowy (…) Wydział Cywilny ustalił m.in. „że nie istnieje pomiędzy stronami stosunek prawny wynikający z umowy nr (…)/2008 o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „(…)” waloryzowany kursem CHF zawartej pomiędzy A.A. i B.A. a (…) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w (…) (poprzednikiem prawnym pozwanego) w dniu 3 listopada 2008 roku”.
Od wyroku nastąpiło odwołanie.
W toku trwającego procesu Bank kilkukrotnie kierował do Kredytobiorców propozycje zawarcia ugody pozasądowej. Dopiero propozycja ugody w treści zaproponowanej przez Bank po ww. wyroku I instancji została zaakceptowana przez Kredytobiorców.
Ugoda została zawarta w 21 października 2024 r. (dalej: Ugoda”).
W ramach zawartej Ugody, do sprawy toczącej się przed sądem drugiej instancji, Sądem Apelacyjnym, Bank zwrócił Kredytobiorcom wpłacony kapitał wraz z odsetkami oraz opłaty okołokredytowe oraz kwotę ubezpieczeń zapłaconych do Banku.
W treści zawartej Ugody Bank wskazał, iż „w zakresie stanu faktycznego powstałego w wyniku zawartej Ugody Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację podatkową i potwierdził, że po stronie Klienta nie powstaje przychód podatkowy, a w związku z tym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT-11”.
Bank, na mocy zawartej Ugody, wypłacił w październiku 2024 r. Kredytobiorcom następujące kwoty w ramach Ugody:
- 128.165,92 PLN tytułem zwrotu wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych;
- 2.571,30 PLN tytułem zwrotu wpłaconego ubezpieczenia niskiego wkładu własnego;
- 6.959,74 PLN tytułem zwrotu wpłaconych składek na poczet ubezpieczenia na życie i od niezdolności do pracy zarobkowej oraz ubezpieczenia nieruchomości (będącej przedmiotem Kredytu) od ognia i innych zdarzeń losowych;
- 244.08 PLN tytułem zwrotu wpłaconych opłat i prowizji związanej z kredytem;
- 19.031,39 PLN tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (19 kwietnia 2022 r.) do dnia 16 września 2024 r.;
- 9.450,00 PLN tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (w zawartej z Bankiem Ugodzie wskazano, że to „Bank dodatkowo w ramach Ugody zobowiązuje się dokonać zwrotu na rzecz Klienta kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 9 450,00 PLN ( 175 % stawki minimalnej) nie więcej niż kwota możliwa do zasądzenia, która to kwota nie przekracza maksymalnych kosztów możliwych do zasądzenia na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2023 poz. 1935 t. j. z dnia 20 września 2023 r). Wskazana kwota stanowi górną granicę odpowiedzialności Banku i wyczerpują w całości roszczenia Klienta z tego tytułu”).
Kredytobiorcy spełniają warunki, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.
Pytania
1)Czy prawdziwym jest twierdzenie, iż zwrot przez Bank w ramach Ugody kwoty spłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, wpłaconych opłat i prowizji związanych z kredytem, a także zapłaconych do Banku przez Kredytobiorców składek: ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, ubezpieczenia na życie i od niezdolności do pracy zarobkowej oraz ubezpieczenia nieruchomości od ognia i innych zdarzeń losowych nie powoduje powstania przychodu i obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2)Czy prawdziwym jest twierdzenie, iż odsetki ustawowe zwrócone przez Bank w ramach Ugody korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3)Czy prawdziwym jest twierdzenie, iż zwrot przez Bank w ramach Ugody kwoty kosztów zastępstwa procesowego nie powoduje powstania przychodu i obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1.
Zdaniem Kredytobiorców, zwrot przez Bank w ramach Ugody kwoty spłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, wpłaconych opłat i prowizji związanych z kredytem, a także zapłaconych do Banku przez Kredytobiorców składek: ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, ubezpieczenia na życie i od niezdolności do pracy zarobkowej oraz ubezpieczenia nieruchomości od ognia i innych zdarzeń losowych nie powoduje powstania przychodu i obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zawarta ugoda, jako czynność cywilnoprawna zawarta pomiędzy podmiotami prywatnymi, nie przesądza kwestii ważności czynności prawnej - w tym przypadku Umowy kredytowej, na podstawie której otrzymano od Banku środki na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz sfinansowanie opłat okołokredytowych, które następnie zostały zwrócone przez Kredytobiorców. Jednakże aktualne orzecznictwo TSUE, Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych (w tym ww. wyrok I instancji w przedmiotowej sprawie) nie pozostawiają żadnych wątpliwości, że umowy waloryzowane do CHF zawarte w latach 2006- 2010 są przy założeniu zastosowania przez banki wzorców zawierających klauzule niedozwolone umowami nieważnymi.
Otrzymana od banku kwota jest w zasadzie zwrotem przez bank nienależnie otrzymanego świadczenia, pomimo braku wprost takiego stwierdzenia w treści ugody.
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm. - dalej również: „ustawa o PIT”):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o PIT:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o PIT:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9. 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:
- pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika - tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
- pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika - tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru;
- takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.
Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o PIT mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.
W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.
Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o PIT:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12- 14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.
O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U z 2023 r. poz. 2488 z późn. zm).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego. O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o PIT można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
W przypadku Kredytobiorców, tj. zwrotu Kredytobiorcom przez Bank w ramach Ugody kwoty: spłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, wpłaconych opłat i prowizji związanych z kredytem, a także zapłaconych do Banku przez Kredytobiorców składek: ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, ubezpieczenia na życie i od niezdolności do pracy zarobkowej oraz ubezpieczenia nieruchomości od ognia i innych zdarzeń losowych, kwota ta stanowi zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacili Kredytobiorcy do Banku.
Wobec powyższego, wypłata przez Bank na rzecz Kredytobiorców tej kwoty jest dla nich neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągnęli oni bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie powoduje po stronie Kredytobiorców powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy o PIT).
Innymi słowy, otrzymana od Banku kwota, o której mowa w zakresie pytania nr 1, jest w rzeczywistości zwrotem nadpłaconych Bankowi przez Kredytobiorców kwot, nie stanowi żadnej korzyści majątkowej, a jedynie jest zwrotem tego, co w czasie trwania Umowy kredytowej Kredytobiorcy świadczyli na podstawie Umowy, która co do zasady powinna być uznana za nieważną. Przedmiotowe świadczenie w istocie nie miało żadnej podstawy prawnej, a otrzymanie zwrotu ww. kwoty nie stanowi dla Kredytobiorców żadnej dodatkowej korzyści, a jedynie doprowadziło do stanu rozliczeń, który jest zgodny z prawem i jest wynikiem uznania postanowień Umowy za abuzywne, pomimo braku wprost oświadczenia zawartego w zawartej Ugodzie.
W związku z powyższym Kredytobiorcy stoją na stanowisku, że otrzymana od Banku kwota w wyniku zawartej ugody nie powoduje powstania obowiązku podatkowego i konieczności zapłacenia przez Kredytobiorców z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.
Analogiczne co do istoty stanowisko zostało przedstawione przez organy podatkowe w interpretacji indywidualnej z 14 października 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.671.2024.1.MN, gdzie wskazano:
W Pana przypadku - otrzyma Pan od banku zwrot kwoty wpłaconego kapitału, opłat okołokredytowych, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego oraz ubezpieczenia na życie Otrzymana przez Pana kwota będzie stanowiła zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacił Pan do banku. Wobec powyższego, wypłata przez bank na Pana rzecz tej kwoty będzie dla Pana neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągnie Pan bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie spowoduje po Pana stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem do tej kwoty nie znajdzie zastosowania rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe - z uwagi na brak wystąpienia przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mógłby być objęty tym rozporządzeniem.
Ad. 2.
Zdaniem Kredytobiorców, odsetki ustawowe zwrócone Kredytobiorcom przez Bank w ramach Ugody korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm.), zgodnie z którym:
Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
Nie każde odsetki otrzymane przez osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu. Ustawodawca przewidział w niektórych sytuacjach, w odniesieniu do odsetek, możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Takie zwolnienie przysługuje wyłącznie wówczas, gdy przepis omawianej ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne postanowienie.
Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono art. 21 ust. 1 pkt 95b, który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.
Zgodnie z ww. przepisem:
Wolne od podatku dochodowego są: odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT zwalnia zatem z opodatkowania wszelkie odsetki za opóźnienie wypłacone w związku ze świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Skoro zatem dokonany na rzecz Kredytobiorców zwrot nienależnie pobranego przez Bank świadczenia będącego podstawą do wyliczenia odsetek ustawowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to odsetki, które zostały przez Bank wypłacone z tego tytułu również nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Do ww. odsetek zastosowanie ma zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.
Analogiczne co do istoty stanowisko zostało przedstawione przez organy podatkowe w interpretacji indywidualnej z 14 października 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.671.2024.1.MN, gdzie wskazano:
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy PIT zwalnia zatem z opodatkowania wszelkie odsetki za opóźnienie wypłacone w związku ze świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro - jak już wyżej wspomniano - proponowany przez bank na Pana rzecz zwrot kwot nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
oraz z 28 lipca 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0114-KDIP3-2.4011.548.2023.1.MN, gdzie wskazano:
Skoro zasądzona na Państwa rzecz kwota tytułem zwrotu nienależnie pobranego świadczenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 95b.
Jednocześnie - w zakresie interpretacji podatkowej dla banku - następujące stanowisko wyrażono w piśmie z 24 października 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.84.2023.1.JK:
Tym samym z powyższego wynika, że wypłacane od dnia 1 stycznia 2021 r. Odsetki ustawowe z tytułu nieterminowej wypłaty należności - którą jest dochodzony przez Kredytobiorcę Zwrot świadczenia głównego oraz Zwrot kosztów procesu - są wolne od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.
Ad. 3.
Zdaniem Kredytobiorców, zwrot przez Bank w ramach Ugody kwoty kosztów zastępstwa procesowego nie powoduje powstania przychodu i obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 98 § 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101):
Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
Do kosztów procesu zalicza się m.in. koszty sądowe oraz koszty zastępstwa procesowego.
Bank w ramach przedmiotowego zwrotu, zwrócił Kredytobiorcom 9.450,00 PLN.
W treści Ugody Bank wskazał, iż kwota ta stanowi 175 % stawki minimalnej, nie więcej niż kwota możliwa do zasądzenia, która to kwota nie przekracza maksymalnych kosztów możliwych do zasądzenia na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2023 poz. 1935 t. j. z 20 września 2023 r.).
W ramach kosztów zastępstwa procesowego - w okresie od podpisania umowy z reprezentującą Kredytobiorców kancelarią prawną do dnia rozliczenia z Bankiem w wyniku podpisania Ugody - Kredytobiorcy ponieśli (w ramach kosztów stawiennictwa pełnomocnika procesowego na rozprawach i posiedzeniach Sądu, a także opłacenia wynagrodzenia kancelarii prowadzącej sprawę (tj. za: analizę dokumentacji, oszacowanie roszczeń, przeprowadzenie postępowania przedsądowego, przygotowanie dokumentacji do postępowania polubownego i sądowego) z tego tytułu koszty znacząco przekraczające kwotę 9.450,00 PLN.
Zauważyć należy, że wysokość kwoty zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przez Bank na rzecz Kredytobiorców jest niższa niż wysokość wydatków przez Kredytobiorców poniesionych. Zatem otrzymana od Banku przedmiotowa kwota nie stanowi przysporzenia majątkowego po stronie Kredytobiorców i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po stronie Kredytobiorców nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe (zwrot kosztów zastępstwa procesowego nie spełnia warunków koniecznych dla uznania ich za zwiększenie majątku podatnika - ani przez zwiększenie jego aktywów, ani też poprzez zmniejszenie jego pasywów czy zobowiązań). Wynika to z tego, że koszty te w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z własnych środków Kredytobiorców, a następnie, na podstawie Ugody, zostały Kredytobiorcom zwrócone przez Bank. W takim wypadku kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej nakładów - nie jest więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego jest obojętna podatkowo.
Analogiczne co do istoty stanowisko zostało przedstawione przez organy podatkowe w interpretacji indywidualnej z 15 marca 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.1192.2021.2.SR, gdzie wskazano:
Zauważyć należy, że wysokość kwoty zwrotu kosztów postępowania sądowego na Pani rzecz była niższa niż wysokość wydatków przez Panią poniesionych. Zatem otrzymana przez Panią kwota tytułem zwrotu kosztów procesu nie przewyższa poniesionych przez Panią wydatków, kwota ta nie stanowi zatem przysporzenia majątkowego po Pani stronie i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po Pani stronie nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe. Wynika to z tego, że koszty te w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z Pani własnych środków, a następnie na podstawie ugody zostały Pani zwrócone. W takim wypadku kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej nakładów - nie jest więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego jest obojętna podatkowo.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Reguły dotyczące opodatkowania
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:
- pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika - tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
- pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika - tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.
Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.
Źródła przychodów
Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z informacji przedstawionych przez Państwa wynika, że bank zaproponował Państwu w ramach ugody wypłatę wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, składek na poczet ubezpieczenia na życie i od niezdolności do pracy zarobkowej oraz ubezpieczenia nieruchomości, opłat i prowizji, odsetek ustawowych za opóźnienie i kosztów zastępstwa procesowego.
Powzięli Państwo wątpliwość, czy wypłacone kwoty będą stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Skutki podatkowe zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, składek na poczet ubezpieczenia na życie i od niezdolności do pracy zarobkowej oraz ubezpieczenia nieruchomości, opłat i prowizji
Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Zgodnie z art. 69 ust. 2 pkt 2 i 4 ustawy Prawo bankowe:
Umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i określać w szczególności:
- pkt 2 - kwotę i walutę kredytu;
- pkt 4 - zasady i termin spłaty kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.
Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
W Państwa przypadku - otrzymają Państwo od banku zwrot tytułem rat kapitałowo-odsetkowych, tytułem ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, składek na poczet ubezpieczenia na życie i od niezdolności do pracy zarobkowej oraz ubezpieczenia nieruchomości, opłat i prowizji. Otrzymana przez Państwa kwota będzie zatem stanowiła zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacili Państwo do banku. Wobec powyższego, wypłata przez bank na Państwa rzecz tych kwot będzie dla Państwa neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągną Państwo bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie spowoduje po Państwa stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało więc uznać za prawidłowe.
Skutki podatkowe zwrotu kosztów zastępstwa procesowego
Zgodnie z art. 98 § 1 ustawy Kodeks postępowania cywilnego:
Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
Stosownie do art. 98 § 2 cytowanej ustawy:
Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Suma kosztów przejazdów i równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu procesowego.
Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:
Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:
Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębneprzepisy.
Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez powoda. Zwrot ten nie rodzi więc obowiązku podatkowego w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwota zasądzona tytułem zwrotu kosztów postępowania nie przewyższała faktycznie poniesionych przez powoda wydatków.
Mając na uwadze powyższe, zwrot poniesionych przez Państwa kosztów zastępstwa procesowego - do wysokości poniesionych przez Państwa wydatków - nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Państwa stanowisko zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.
Skutki podatkowe wypłaty odsetek
Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:
Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
Nie każde odsetki otrzymane przez osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu. Ustawodawca przewidział w niektórych sytuacjach, w odniesieniu do odsetek, możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Takie zwolnienie przysługuje wyłącznie wówczas, gdy przepis omawianej ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne postanowienie.
Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono art. 21 ust. 1 pkt 95b, który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.
Zgodnie z ww. przepisem:
Wolne od podatku dochodowego są: odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy PIT zwalnia zatem z opodatkowania wszelkie odsetki za opóźnienie wypłacone w związku ze świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Skoro - jak już wyżej wspomniano - proponowany przez bank na Państwa rzecz zwrot kwot nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzegają Państwo, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Państwa stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też Organ interpretacyjny nie analizował przedstawionych przez Państwa kwot.
Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.
W pytaniu 2 i we własnym stanowisku do tego pytania wskazali Państwo „odsetki ustawowezwrócone przez Bank”. Uznałem to jako omyłkę pisarską i przyjąłem, że intencją Państwa była kwestia „odsetki ustawowe wypłacone przez bank”.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pan A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.