Przestępstwo niezawiadomienia o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej

W aktualnie obowiązującym Kodeksie karnym (art. 221 k.k.) ustawodawca stypizował przestępstwo wcześniej nieznane kodyfikacji karnej – przestępstwo niezawiadomienia o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej lub niesporządzenia wymaganej dokumentacji. Grzywnie do 180 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności podlega ten, kto wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego organu o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej albo nie sporządza lub nie przedstawia wymaganej dokumentacji.

Chociaż intuicyjnie regulacja z art. 221 k.k. może kojarzyć się z obowiązkami pracodawcy względem pracownika, to jednak ustawodawca chroni nią nie tylko prawa pracowników do świadczeń z zakresu ubezpieczenia społecznego wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, lecz także innych osób wykonujących pracę zarobkową. Z treści wskazanego przepisu Regulacja ta nie obejmuje natomiast sytuacji, w których ubezpieczeniem wypadkowym jest objęta osoba w związku z aktywnością życiową niebędącą zarobkowaniem, gdyż przepisy art. 218-221 k.k. chronią prawa osób wykonujących pracę zarobkową. W doktrynie słusznie zwraca się uwagę na to, że dobrem prawnym chronionym w art. 221 k.k. jest także prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.