Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.620.2024.1.MO

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 8 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest osobą podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości osiągniętych dochodów (posiadającą w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawczyni prowadzi zarejestrowaną w CEIDG działalność gospodarczą. Datą rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej jest (…)2011 r. Przeważającym przedmiotem tej działalności jest kod PKD 69.20.Z – Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe. Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim.

W dniu (…)2018 r. Wnioskodawczyni zawarła w formie aktu notarialnego przed (…), umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowę sprzedaży ((…); dalej: „Umowa Nabycia”). W Umowie Nabycia ustanowiono odrębną własność lokalu mieszkalnego przy ul. (…) (dalej: „Lokal”) i przeniesiono na rzecz Wnioskodawczyni prawo własności tego lokalu mieszkalnego wraz z należnym udziałem w nieruchomości wspólnej. Nabycie Lokalu nastąpiło do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Notariusz sporządzający Umowę Nabycia złożył wniosek o wpis prawa odrębnej własności Lokalu do księgi wieczystej w dniu (…)2018 r. Wpis prawa odrębnej własności Lokalu do utworzonej księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…), nastąpił w dniu (…)2019 r.

W dniu (…)2024 r. Wnioskodawczyni zawarła z (…) (dalej: „Nabywczyni”) w formie aktu notarialnego przed (…), umowę sprzedaży ((…); dalej: „Umowa Sprzedaży”). Na mocy Umowy Sprzedaży, Wnioskodawczyni przeniosła na Nabywczynię prawo własności Lokalu wraz z należnym udziałem w nieruchomości wspólnej.

Nabycie prawa własności Lokalu przez Wnioskodawczynię oraz jego sprzedaż na rzecz Nabywczyni nie nastąpiły w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawczynię. W szczególności, Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności inwestycyjnej polegającej na obrocie nieruchomościami. Sprzedaż Lokalu nastąpiła w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym przez Wnioskodawczynię. Z tytułu sprzedaży Lokalu, Wnioskodawczyni osiągnęła przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy przychód Wnioskodawczyni osiągnięty w 2024 r. z tytułu sprzedaży Lokalu, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, zgodnie z którym przychód Wnioskodawczyni osiągnięty w 2024 r. z tytułu sprzedaży Lokalu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W konsekwencji, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

W pierwszej kolejności, należałoby ustalić, w którym dniu nastąpiło nabycie Lokalu przez Wnioskodawczynię. Dzień ten będzie wyznaczał pierwszy dzień powyższego pięcioletniego terminu. Aby ustalić, jaka czynność wyznacza początek biegu powyższego terminu należy, zdaniem Wnioskodawczyni, odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.

Według Kodeksu cywilnego, nabycie oznacza uzyskanie prawa własności rzeczy. Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego: umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak wskazano w opisie zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni zawarła w formie aktu notarialnego Umowę Nabycia w dniu (…)2018 r. Nabycie Lokalu nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię. W ocenie Wnioskodawczyni, dzień zawarcia Umowy Nabycia powinien być uznany za dzień nabycia Lokalu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Jednocześnie, nawet gdyby uznać, że dzień podpisania Umowy Nabycia nie jest dniem, w którym nastąpiło nabycie Lokalu przez Wnioskodawczynię (z czym Wnioskodawczyni się nie zgadza), to należałoby uznać, że nabycie to nastąpiło najpóźniej w dniu złożenia wniosku o wpis prawa odrębnej własności Lokalu do księgi wieczystej. Zgodnie bowiem z art. 29 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, wpis w księdze wieczystej ma moc wsteczną od chwili złożenia wniosku o dokonanie wpisu, a w wypadku wszczęcia postępowania z urzędu – od chwili wszczęcia tego postępowania. Oznacza to, że wpis własności Lokalu do księgi wieczystej – pomimo tego, że został on dokonany w dniu (…)2019 r. – wywołuje skutki prawne od dnia złożenia wniosku o dokonanie takiego wpisu, tj. również od dnia (…)2018 r.

W świetle powyższego, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że nabycie Lokalu przez Wnioskodawczynię w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT nastąpiło w dniu (…)2018 r. Zatem, bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Lokalu, czyli od końca 2018 r. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni, należy uznać, że pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT upłynął 31 grudnia 2023 r. Sprzedaż Lokalu nastąpiła natomiast w dniu (…)2024 r., czyli już po upływie powyższego terminu. Sprzedaż Lokalu, jak wskazano w opisie zaistniałego stanu faktycznego, również nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię.

Zatem, Wnioskodawczyni uważa, że przychód Wnioskodawczyni osiągnięty w 2024 r. z tytułu sprzedaży Lokalu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Tytułem przykładu, można wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 października 2024 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.618.2024.2.MJ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku nienastępującego w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma zatem ustalenie momentu oraz sposobu ich nabycia.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych.

Wskazać jednak należy, że interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wyżej wskazano, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Natomiast art. 158 ww. ustawy stanowi, że:

Ponadto, na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1984 ze zm.):

Z treści powyższych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży tej nieruchomości. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, a art. 158 Kodeksu określa wyraźnie formę tej czynności prawnej.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że (…)2018 r. zawarła Pani w formie aktu notarialnego umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowę sprzedaży (Umowę Nabycia), w której ustanowiono odrębną własność lokalu mieszkalnego przy (…) i przeniesiono na Pani rzecz prawo własności tego lokalu mieszkalnego wraz z należnym udziałem w nieruchomości wspólnej. Nabycie Lokalu nastąpiło do Pani majątku osobistego. Notariusz sporządzający Umowę Nabycia złożył wniosek o wpis prawa odrębnej własności Lokalu do księgi wieczystej (…)2018 r. Wpis prawa odrębnej własności Lokalu do utworzonej księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…), nastąpił w dniu (…)2019 r. W dniu (…)2024 r. zawarła Pani w formie aktu notarialnego, Umowę Sprzedaży, na mocy której, przeniosła Pani na Nabywcę prawo własności Lokalu wraz z należnym udziałem w nieruchomości wspólnej. Nabycie prawa własności Lokalu przez Panią oraz jego sprzedaż na rzecz Nabywcy nie nastąpiły w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Panią. W szczególności, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić Pani działalności inwestycyjnej polegającej na obrocie nieruchomościami. Sprzedaż Lokalu nastąpiła w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym przez Panią. Z tytułu sprzedaży Lokalu, osiągnęła Pani przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazała Pani w opisie sprawy, że datą nabycia przez Panią własności lokalu mieszkalnego przy (…), wraz z należnym udziałem w nieruchomości wspólnej, zgodnie z umową ustanowienia odrębnej własności lokalu i umową sprzedaży (Umową Nabycia) zawartą w akcie notarialnym, jest (…)2018 r. – a więc prawo własności do tego lokalu mieszkalnego zostało przeniesione na Panią w 2018 r.

Wobec powyższego, w Pani sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie (sprzedaż) przez Panią ww. lokalu mieszkalnego, dokonana (…)2024 r., nastąpiła po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Podsumowując, w związku z tym, że sprzedaż lokalu mieszkalnego przy ul.(…) nastąpiła(…)2024 r., tj. po upływie pięcioletniego terminu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży ww. lokalu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczam, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej wskazuję, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).