Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 listopada 2024 r., sygn. I SA/Ol 234/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca), sędzia WSA Przemysław Krzykowski, Protokolant sekretarz sądowy Weronika Ćwiek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2024 r. sprawy ze skargi R. J. na decyzję Zarządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 6 maja 2024 r., nr 3/ROPS/2024 w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności za zaległości z tytułu zwrotu dofinansowania oddala skargę

Uzasadnienie

Skarga R.J. (dalej: "strona", "skarżący") dotyczy decyzji Zarządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego (dalej: "IZ", "organ") z 6 maja 2022 r. nr 3/ROPS/2024 w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności strony jako osoby trzeciej za zaległości Fundacji N. z siedzibą w O. (dalej: "Fundacja"), solidarnie z Fundacją, w łącznej kwocie 247.131,37 zł obejmującej należność główną z tytułu zwrotu środków przeznaczonych na projekt "[...]", należne odsetki oraz koszty postępowania egzekucyjnego.

Z akt sprawy wynika, że Fundacja została zobowiązana do zwrotu ww. środków na mocy decyzji IZ z 12 stycznia 2021 r. nr 1/ROPS/2021 (dalej: "decyzja zwrotowa"). Fundacja nie skorzystała z przysługującego jej prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, wobec czego decyzja zwrotowa stała się ostateczna 12 lutego 2021 r., a termin na dokonanie zwrotu środków upłynął z dniem 26 lutego 2021 r. Środki te nie zostały jednak zwrócone przez Fundację, zaś postępowanie egzekucyjne prowadzone wobec majątku Fundacji okazało się bezskuteczne i zostało umorzone postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: "NUS") z 30 września 2021 r. nr 2813-SEE1.711.12652742.2021.R8.

W tych okolicznościach IZ wszczęła postępowanie w sprawie ustalenia odpowiedzialności strony jako prezesa zarządu Fundacji za te zaległości, a po ustanowieniu przez sąd kuratora dla strony nieobecnej organ wydał opisaną na wstępie decyzję z 6 maja 2024 r. W jej uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w momencie zaistnienia nieprawidłowości, które spowodowały rozwiązanie umowy o dofinansowanie projektu, a także wydania i doręczenia decyzji zwrotowej oraz upływu terminu płatności należności określonej tą decyzją - prezesem i jedynym członkiem zarządu Fundacji była strona. Wobec powyższego organ, powołując art. 66b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1270 ze zm., dalej: "u.f.p.") orzekł odpowiedzialność strony jako osoby trzeciej solidarnie odpowiedzialnej za zobowiązania Fundacji. Zaznaczył przy tym, że przepis ten wiąże odpowiedzialność osób trzecich z momentem powstania naruszeń, nie odnosi się zaś do winy bądź jej braku w ich wystąpieniu. Wywiódł, że fakt niepowodzenia w realizacji projektu (z przyczyn określonych przez stronę we wniosku o rozwiązanie umowy o dofinansowanie, które są zbieżne z przywołanymi przez kuratora w niniejszej sprawie) nie zwalnia z obowiązku zwrotu środków w przypadku, o którym mowa w art. 207 ust. 1 pkt 2 u.f.p.