Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 stycznia 2023 r., sygn. I SA/Wr 480/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz – Rajchman (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Cichoń, Sędzia WSA Daria Gawlak – Nowakowska, , Protokolant: Starszy specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi A spółka komandytowa zs. we W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 25 maja 2022 r. znak 0201- IOV-13.4103.11.2022 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2015 r. do maja 2018 r.: oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Kancelarii Prawnej A spółka komandytowa z siedzibą w W. (dalej: strona, skarżąca, spółka) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: DIAS, organ odwoławczy) z dnia 25 maja 2022 r., znak 0201-IOV-13.4103.11.2022 utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wrocław-Psie Pole (dalej: NUS, organ I instancji) z dnia 23 lutego 2022 r. znak 0226-SPV.4103.4.2022 odmawiającą stwierdzenia nadpłaty z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2015 r. do maja 2018 r. w wysokości 20. 429. 652,00 zł.

Jak wynika z akt sprawy, strona wnioskiem z dnia 30 grudnia 2021 r. wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2015 r. do maja 2018 r. w wysokości 20. 429. 652,00 zł, wskazując, że nadpłata jest wynikiem tego, że w deklaracjach VAT-7 za miesiące od grudnia 2015 r. do maja 2018 r. wykazany został zarówno podatek naliczony z tytułu nabyć towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością, jak i podatek należny wynikający z opodatkowania usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi według stawki podstawowej (tj. 23%) w miejsce zwolnienia, co skarżąca spółka uzasadniała brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm., dalej: ustawa o VAT). Strona wyjaśniła, że zwolnienie z opodatkowania świadczonych przez spółkę usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi potwierdza wydana na jej rzecz przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacja indywidualna z dnia 17 kwietnia 2018 r. znak 0112-KDIL1-1.4012.118.2018RW. Natomiast w okresie objętym wnioskiem, strona świadczyła usługi zarządzania dla podmiotów, które nie były uprawnione do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez kancelarię oraz dodatkowo, wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez kancelarię usług, zostało określone w umowie w kwotach brutto. W dniu złożenia wniosku strona złożyła skorygowane deklaracje VAT-7 za okres od grudnia 2015 r. do maja 2018 r. wraz z korektami plików JPK_VAT za okres od stycznia 2016 r. do maja 2018 r. oraz skorygowane pliki JPK_V7 za październik i listopad 2021 r. W październiku i listopadzie 2021 r. zostały bowiem wystawione i odebrane przez kontrahentów faktury korygujące, co skutkowało korektą podatku należnego wykazanego w deklaracjach pierwotnych: za październik 2021 r. o kwotę (-) 23.034.488 zł oraz za listopad 2021 r. o kwotę (-) 84.948 zł. Jednocześnie w rozliczeniach za październik i listopad 2021 r. skarżąca wystąpiła o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy w ww. kwotach, łącznie 23.119.436 zł.