Wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2024 r., sygn. II GSK 1868/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Sędzia NSA Marcin Kamiński Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 czerwca 2023 r. sygn. akt III SA/Kr 436/23 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w Krakowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 2 lutego 2023 r. nr SKO.NA/4130/33/2023 w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia opiniującego wniosek o zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, wyrokiem objętym skargą kasacyjną, oddalił skargę Prokuratora Okręgowego w Krakowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z 2 lutego 2023 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia opiniującego wniosek o zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

Postanowieniem z 14 września 2020 r., Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w S. pozytywnie zaopiniowała wniosek D. S.A. w sprawie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających od 4,5% do 18% zawartości alkoholu z wyjątkiem piwa przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Wyrokiem z 3 grudnia 2021 r., sygn. akt III SA/Kr 857/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy S. z 27 czerwca 2018 r. nr XXXIII/332/18 w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Gminy S.

W związku z treścią powołanego orzeczenia Prokurator Okręgowy w Krakowie wniósł sprzeciw od postanowienia Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w S. z 14 września 2020 r. wskazując, że zostało wydane z naruszeniem art. 18 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1119 ze zm.), tj. na podstawie nieistniejącej wówczas w obiegu prawnym powyższej uchwały Rady Gminy S.. Prokurator akcentował, że stwierdzenie nieważności uchwały wywołuje skutek ex tunc.