Interpretacja indywidualna z dnia 27 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.469.2024.1.MD
Ustalenie, czy pomoc rekonwersyjną, finansująca koszty przekwalifikowania zawodowego, która przysługuje żołnierzowi zawodowemu, na zasadach określonych art. 236 ust. 17 ustawy o obronie Ojczyzny, podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT.
Interpretacja indywidualna –
stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia przedmiotowego. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan emerytem wojskowym. W 2023 r. otrzymywał Pan emeryturę z Wojskowego Biura Emerytalnego. Dodatkowo w 2023 r. otrzymał Pan „pomoc rekonwersyjną”, która przysługuje żołnierzowi zawodowemu, na zasadach określonych art. 236 ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny. Ustawa ta nie określa sposobu opodatkowania takiej pomocy.
W związku z powyższym, przed złożeniem PIT-37 za rok 2023, prześledził Pan ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych i uznał, że „pomoc rekonwersyjna” kwalifikuje się pod Rozdział 3. Zwolnienia przedmiotowe – art. 21 ust. 1 pkt 38: „świadczenia otrzymywane przez emerytów, rencistów lub osoby pobierające nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 4500 zł”.
Jako potwierdzenie Pana opinii, znalazł Pan interpretację indywidualną Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 25 maja 2016 r., znak ILPB2/4511-1-629/16-2/NK, w której to jednoznacznie wskazano, że do kwoty wskazanej w ustawie podatku się nie pobiera, a nadwyżka poza kwotę wskazaną w ustawie opodatkowana jest 10% podatkiem, czyli nie stanowi podstawy opodatkowania zawieranej w PIT-37.
Dodatkowo, przed wypełnieniem PIT za 2023 r., 7 marca 2024 r. zwrócił się Pan mailowo do Krajowej Informacji Skarbowej. W korespondencji przedstawił Pan powyższy stan faktyczny. Dodał Pan również, że dla żołnierza w praktyce oznacza to, że jeżeli kurs przekwalifikowania w danym roku podatkowym nie przekracza 4500 zł, to nie płacimy od tego podatku w wysokości 10% – jesteśmy z niego zwolnieni. Zadał Pan następujące pytanie. W którą komórkę arkusza PIT-37 wpisać tę kwotę, aby nie sumowała się z podstawą opodatkowania?
W odpowiedzi otrzymał Pan wiadomość: „Szanowny Panie, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów, rencistów lub osoby pobierające nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 4500 zł. Powyższe świadczenia nie podlegają wykazaniu w zeznaniu rocznym.”
Urzędnik Skarbowego w A twierdzi, że pomoc rekonwersyjna powinna być opodatkowana na zasadach ogólnych i wejść w podstawę opodatkowania.
Dodaje Pan, że „pomoc rekonwersyjna” nie była Panu wypłacona w gotówce, a została przekazana bezpośrednio instytucji prowadzącej kurs przekwalifikowania zawodowego.
Pytanie
Czy pomoc rekonwersyjną, która przysługuje żołnierzowi zawodowemu, na zasadach określonych art. 236 ust. 17 ustawy o obronie Ojczyzny, podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, przedmiotowa pomoc rekonwersyjna podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na potwierdzenie, przytacza Pan interpretację indywidualną Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 25 maja 2016 r. znak ILPB2/4511-1-629/16-2/NK, dotyczącą identycznej sprawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Na podstawie art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy:
Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów, rencistów lub osoby pobierające nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 – w wysokości 10% należności.
Art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów, rencistów lub osoby pobierające nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 4500 zł.
Powyższy przepis stanowi, że otrzymywane świadczenia korzystają ze zwolnienia, pod warunkiem, że beneficjentami świadczenia są emeryci lub renciści, oraz prawo do tego świadczenia wynika z uprzednio łączącego ww. emeryta lub rencistę stosunku służbowego, stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.
Według art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 248 ze zm.):
Szefowie wojskowych centrów rekrutacji wykonują w szczególności zadania z zakresu koordynacji przedsięwzięć prowadzonych w ramach pomocy w zakresie aktywizacji zawodowej żołnierzy i osób zwolnionych z czynnej służby wojskowej oraz członków ich rodzin (rekonwersji).
Na mocy art. 236 ust. 1 przywołanej ustawy:
Na terenie kraju żołnierz zawodowy, za uprzednią pisemną zgodą dowódcy jednostki wojskowej, może, na pisemny wniosek, korzystać z pomocy w zakresie:
1)doradztwa zawodowego, o ile pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej 3 lata,
2)przekwalifikowania zawodowego i pośrednictwa pracy na 6 miesięcy przed zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, o ile pełnił tę służbę co najmniej 4 lata,
3)praktyk zawodowych na 3 miesiące przed zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, o ile pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej 9 lat
-udzielanej przez właściwe podmioty.
W świetle art. 236 ust. 3 omawianej ustawy:
Żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo który pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej 4 lata, z wyjątkiem zwolnionego ze służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 226 pkt 1, 2, 7 i 11-15, w okresie 2 lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, może korzystać, na terenie kraju, na pisemny wniosek, z pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, przekwalifikowania i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
Art. 236 ust. 7 wskazanej ustawy stanowi, że:
Żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej pełnionej poza granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa w ust. 3, bezterminowo.
Z kolei z art. 236 ust. 16 przytoczonej ustawy wynika, że:
Podmiotami właściwymi w zakresie udzielania pomocy, o której mowa w ust. 1 i 3, są:
1)kierownik komórki organizacyjnej właściwej do spraw socjalnych;
2)dyrektor Centralnego Ośrodka Aktywizacji Zawodowej;
3)kierownicy ośrodków aktywizacji zawodowej;
4)szefowie wojskowych centrów rekrutacji, właściwi ze względu na terytorialny zasięg działania;
5)właściwi dyrektorzy wojskowych biur emerytalnych.
Wedle zaś art. 236 ust. 17 ww. ustawy:
Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1)dokumenty, które należy złożyć wraz z wnioskiem w celu skorzystania z pomocy, o której mowa w ust. 1 i 3,
2)tryb:
a)korzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1-15,
b)dokonywania zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 13,
3)terminy w zakresie:
a)przesyłania wniosku o pomoc, o której mowa w ust. 1 i 3,
b)przesyłania dokumentu potwierdzającego ukończenie przekwalifikowania zawodowego i praktyk zawodowych,
c)zwrotu kosztów przekwalifikowania zawodowego i praktyk zawodowych
-uwzględniając konieczność zagwarantowania odpowiedniego przygotowania uprawnionych do funkcjonowania na rynku pracy, prawidłowego wykorzystania środków finansowych przeznaczanych na ten cel oraz zapewnienia jednolitości i sprawności postępowania w tym zakresie.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powyższe przepisy prawa stwierdzić należy, że do świadczenia w postaci sfinansowania kosztów przekwalifikowania zawodowego dokonanego na podstawie art. 236 ustawy o obronie Ojczyzny nie ma zastosowania zwolnienie przedmiotowe, uregulowane w treści art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również opodatkowanie zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym w oparciu o art. 30 ust. 1 pkt 4 wskazanej ustawy, gdyż literalnie świadczenie to przysługuje żołnierzom zawodowym, bądź też żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej, niekoniecznie emerytom czy rencistom.
W konsekwencji, świadczenie w postaci pomocy rekonwersyjnej, o której mowa w art. 236 ustawy o obronie Ojczyzny, należy traktować jako przychód z innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym, który powinien być opodatkowany według skali podatkowej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu zaś do przywołanej przez Pana interpretacji wskazać należy, że wydana została ona w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.