Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.500.2024.4.MJ
Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 24 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 listopada 2024 r. (wpływ 19 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie jest również rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca otrzymał 8 lutego 2000 r. od siostry, wówczas Pani AN (obecnie Pani AN-P) udział wynoszący 1/2 części niezabudowanej nieruchomości rolnej składającej się z:
·działki nr 1/2 położonej w A, o powierzchni 1,3942 ha oraz
·działki nr 2/2 położonej w A, o powierzchni 1,3614 ha.
Działki objęte są obowiązującym MPZP zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy z 19 października 2018 r. Następnie, 5 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od siostry pozostały udział wynoszący 1/2 części wskazanych powyżej działek (udział przypadający siostrze). Wskutek powyższego, Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem działek. Na wniosek Wnioskodawcy, zgodnie z decyzją Wójta Gminy z 10 października 2019 r. dokonano podziału działek 1/2 oraz 2/2 na następujące działki:
a)działka 1/2:
1.działka nr 1/3 o pow. 0,2595 ha;
2.działka nr 1/4 o pow. 0,1201 ha;
3.działka nr 1/5 o pow. 0,1000 ha;
4.działka nr 1/6 o pow. 0,1000 ha;
5.działka nr 1/7 o pow. 0,1000 ha;
6.działka nr 1/8 o pow. 0,1000 ha;
7.działka nr 1/9 o pow. 0,1000 ha;
8.działka nr 1/10 o pow. 0,1000 ha;
9.działka nr 1/11 o pow. 0,0935 ha;
10.działka nr 1/12 o pow. 0,0935 ha;
11.działka nr 1/13 o pow. 0,026 ha;
12.działka nr 1/14 o pow. 0,1350 ha;
b)działka 2/2:
1.Działkę nr 2/3 o pow. 0,1384 ha;
2.Działkę nr 2/4 o pow. 0,1000 ha;
3.Działkę nr 2/5 o pow. 0,1000 ha;
4.Działkę nr 2/6 o pow. 0,1000 ha;
5.Działkę nr 2/7 o pow. 0,1000 ha;
6.Działkę nr 2/8 o pow. 0,1284 ha;
7.Działkę nr 2/9 o pow. 0,6946 ha.
Wnioskodawca przed dokonaniem podziału działki nr 1/2 wystąpił o wydanie MPZP, jak wskazano powyżej. Wynika z niego, że działki oznaczone numerami 1/4-1/14 przeznaczone są pod tereny zabudowy mieszkaniowej (jednorodzinne i wielorodzinne) oraz usługowo-gospodarczej, stanowiące tereny istniejącego wielofunkcyjnego zainwestowania wiejskiego, zabudowa zagrodowa, zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna w budynkach do 4 mieszkań, zabudowa usługowa z wyłączeniem stacji paliw. Posiadają one dojazd do drogi dojazdowej poprzez powstałą w wyniku podzielenia działkę 1/3. Działka 1/3 również przeznaczona jest pod tereny zabudowy mieszkaniowej (jednorodzinne i wielorodzinne) oraz usługowo-gospodarczej, stanowiące tereny istniejącego wielofunkcyjnego zainwestowania wiejskiego, zabudowa zagrodowa, zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna w budynkach do 4 mieszkań, zabudowa usługowa z wyłączeniem stacji paliw. Dla działek o nr od 1/3 do nr 1/14 Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (…). 14 lutego 2020 roku Wnioskodawca na mocy aktu notarialnego darował swojej żonie działki nr 2/3, 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 2/8, 2/9. Na dzień złożenia wniosku, Wnioskodawca jest właścicielem wyłącznie działek wynikających z podziału działki 1/2, tj. działek o nr od 1/3 do 1/14 i to tychże działek dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Działki, o których mowa nie były i nie są zabudowane. Nigdy nie służyły prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie były i nie są przedmiotem umowy najmu czy dzierżawy. Nie znajdowały się w posiadaniu ani władaniu osób trzecich. Nieodpłatnie tereny te wykorzystuje jedynie rolnik, z którym znał się jeszcze ojciec Wnioskodawcy na potrzeby własne. Z rolnikiem nie została i nie jest zawarta jakakolwiek umowa. Wnioskodawca jest i był tym samym usatysfakcjonowany z uwagi na to, że upatruje w tym obopólną korzyść – Wnioskodawca nie musi dokonywać żadnych nakładów związanych z poprawnym ich utrzymaniem (np. ponosić koszty związane z usuwaniem chwastów z pól), a rolnik może uprawiać na niej potrzebne płody rolne. Nadmienia się, że Wnioskodawca nie jest stroną żadnego stosunku prawnego zobowiązującego do zbycia Nieruchomości. Na nieruchomościach nie dokonywano ulepszeń. Jedyne nakłady, jakie ponoszono dotyczyły wykonania przyłącza do sieci dystrybucyjnej i podpisania w związku z tym umowy z X i dotyczą one działek od nr 1/4 do 1/13 (teren jest przygotowany pod podłączenie prądu, sam jednak prąd przez nią jeszcze nie płynie). Należy wskazać, że działania te są powszechnie stosowaną praktyką przy nabyciu nieruchomości. Poza powyższymi działaniami, Wnioskodawca nie dokonywał innych działań skutkujących ewentualnym zwiększeniem wartości Nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi działań marketingowych w celu ich sprzedaży, nie korzysta z usług biura nieruchomości. Na chwilę obecną nie są planowane jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzające do dodatkowego podniesienia wartości działek. W przeszłości (5 kwietnia 2024 roku) Wnioskodawca sprzedał niezabudowaną działkę nr 3/18 w A, którą nabył na podstawie umowy o częściowy dział spadku oraz aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia (…) sierpnia 2022 roku po matce o powierzchni 0,1144 ha. W ramach niniejszej transakcji Wnioskodawca nie działał w charakterze podatnika podatku VAT, a transakcja sprzedaży nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W przyszłości, w ramach rozporządzania majątkiem prywatnym Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży działek, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym. Czynności te realizowane są celem powiększenia majątku prywatnego i będą stanowić zabezpieczenie finansowe Wnioskodawcy oraz jego rodziny. Z uwagi na powyższe, powziął On wątpliwość odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem dochodowym od osób fizycznych transakcję sprzedaży nieruchomości.
W piśmie z 19 listopada 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:
Czy Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz wymienionych we wniosku), jeśli tak to ile i jakie?
Odpowiedź: Nie, Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Czy działki przed podziałem, tj. działki nr 1/2 i 2/2 kiedykolwiek były wykorzystywane w działalności gospodarczej? Jeżeli tak, to która z tych działek?
Odpowiedź: Nie, działki przed podziałem nie były kiedykolwiek wykorzystywane w działalności gospodarczej.
Czy na moment sprzedaży działek przyłącze do sieci dystrybucyjnej (podłączenie prądu) zostanie wykonane?
Odpowiedź: Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, na moment złożenia wniosku wykonano przyłącze do sieci dystrybucyjnej i podpisania w związku z tym umowy z X i dotyczą one działek od nr 1/4 do 1/13 (teren jest przygotowany pod podłączenie prądu, sam jednak prąd przez nią jeszcze nie płynie). Same przyłącza są wykonane, jednak z informacji posiadanych przez Wnioskodawcę wynika, że z uwagi na problemy po stronie wykonawcy przyłączy nie jest możliwe korzystanie z prądu.
W ocenie Wnioskodawcy jest prawdopodobnym, że do momentu sprzedaży działek prąd zacznie płynąć, jednak z uwagi na powyższe na chwilę obecną nie może On udzielić jednoznacznej odpowiedzi.
Czy w związku z wykonaniem przyłącza do sieci dystrybucyjnej wzrośnie wartość działek?
Odpowiedź: Wnioskodawca nie zajmuje się na co dzień transakcjami związanymi z obrotem nieruchomościami, w związku z czym nie jest w stanie wskazać wprost, czy wykonanie takich przyłączy prowadzi do wzrostu wartości działek.
Mając na uwadze, że w ocenie Wnioskodawcy wykonanie przyłącza do sieci dystrybucyjnej stanowi w obecnej rzeczywistości gospodarczej powszechnie stosowaną praktykę wśród właścicieli działek może On jedynie domniemywać, że takie działanie nie prowadzi do wzrostu wartości działek. Działanie to stanowi w Jego ocenie zwykłe rozporządzanie posiadanym mieniem.
Na jakiej podstawie prawnej otrzymał Pan od siostry 8 lutego 2000 r. udział wynoszący 1/2 części działki nr 1/2 oraz działki nr 2/2? (np. darowizna, umowa sprzedaży, inna – jaka)?
Odpowiedź: Wnioskodawca otrzymał od siostry 8 lutego 2000 r. udział wynoszący 1/2 części działki nr 1/2 oraz działki nr 2/2 w drodze darowizny.
Jakie były powody (okoliczności) przekazania Panu przez siostrę udziałów w działce nr 1/2 oraz działce nr 2/2 dnia 8 lutego 2000 r. oraz 5 kwietnia 2019 r.?
Odpowiedź: Wnioskodawca uważa, że powody przekazania udziałów w działce nie powinny mieć wpływu na rozstrzygnięcie Jego sprawy.
Udzielając jednak odpowiedzi na niniejsze pytanie Wnioskodawca wskazuje, że część działek otrzymana w roku 2000 wynikała z wypełnienia woli nieżyjącego już taty Wnioskodawcy, zgodnie z którą obie działki miały być własnością w częściach równych syna (Wnioskodawcy) oraz córki (wówczas Pani AN). Z uwagi na to, że siostra posiadała pierwotnie własność całej nieruchomości, dokonała darowizny udziału wynoszącej 1/2 części nieruchomości wspomnianych działek. Z uwagi na upływ czasu Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać okoliczności, w jakich doszło do darowizny właśnie w ten sposób (tj. dlaczego działki od razu nie były własnością w częściach 1/2 rodzeństwa, a nie wpierw stanowiły własność siostry, by Ona w dalszej kolejności darowała 1/2 ich części Wnioskodawcy).
Na otrzymanie działek w roku 2019 wpływ miała zaś nieruchomość, która należała do również już nieżyjącej mamy Wnioskodawcy. Posiadała ona ziemię – na jednej części mieszkała siostra Wnioskodawcy, druga zaś część była niezabudowana. Wolą mamy Wnioskodawcy było przekazanie podatnikowi części niezabudowanej tak, by dzieci posiadały ją w przyszłości w częściach równych.
Po weryfikacji m.in. wartości czy powierzchni pozostałej 1/2 części działek we własności p. siostry oraz części działki, na której mieszkała okazało się, że są one do siebie zbliżone m.in. pod kątem wartości, jak i powierzchni. Aby ułatwić w przyszłości zarządzanie nieruchomościami, Wnioskodawca wraz z mamą i siostrą doszli między sobą do porozumienia.
Zgodnie z nim, mama Wnioskodawcy przekazała córce część nieruchomości, którą pierwotnie miała przekazać synowi, zaś siostra darowała bratu pozostałą część nieruchomości, o której mowa w umowie darowizny z dnia 5 kwietnia 2019 r.
Dlatego też, całość nieruchomości posiadanych przez mamę stała się własnością siostry, a własność działek 1/2 oraz 2/2 w całości stała się własnością Wnioskodawcy.
Czy środki ze sprzedaży działek od nr 1/3 do nr 1/14 przeznaczy Pan na zakup innych nieruchomości?
Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że nie planuje przeznaczenia środków ze sprzedaży działek na zakup innych nieruchomości. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, sprzedaż działek realizowana jest celem powiększenia majątku prywatnego i będą stanowić zabezpieczenie finansowe Wnioskodawcy oraz jego rodziny. Niemniej, gdyby Podatnik miał na coś przeznaczyć otrzymane środki, rozważa ulokowanie części z nich w formie zakupu instrumentów finansowych, również celem zabezpieczenia bytu rodziny. Są to jednak na ten moment jedynie plany i nie świadczą o ostatecznym przeznaczeniu środków ze sprzedaży działki we wskazany sposób.
Wnioskodawca chciałby jednak dodać, że zadane przez Organ pytanie dotyczące przeznaczenia środków ze sprzedaży działek nie znajduje w Jego ocenie uzasadnienia, a udzielona odpowiedź nie powinna mieć wpływu na rozstrzygnięcie. Pytanie dotyczy bowiem rozporządzania pieniędzmi, które będą znajdowały się w majątku prywatnym Wnioskodawcy i które to ma prawo przeznaczać w dowolny, wybrany przez siebie sposób.
Pytanie
Czy sprzedaż działek o nr 1/3 do nr 1/14 znajdujących się w majątku prywatnym Wnioskodawcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli sprzedaż ta nastąpi po upływie pięciu lat od zawarcia umowy darowizny?
Pana stanowisko w sprawie
Na mocy przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o PIT: „Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.”
W przepisie art. 10 ust. 1 ustawy o PIT ustawodawca wskazał katalog źródeł przychodów. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT: „Źródłami przychodów są (…) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany”.
Stąd też, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także przychody ze zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie jest wykonywane w ramach działalności gospodarczej oraz zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Jeżeli więc odpłatne zbycie nieruchomości, nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje wtedy przychód. W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie przy spełnieniu poniższych warunków:
·odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
·zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Stosownie do przepisu art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT: „Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia (…) składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (…)”.
Jak wskazuje jednak norma wyrażona art. 10 ust. 3 ustawy o PIT: „Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.”
Innym zaś źródłem przychodów jest, zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do dyspozycji art. 5a pkt 6 ustawy o PIT: „Ilekroć w ustawie jest mowa o (…) działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9”.
Łączne spełnienie warunków tj. prowadzenie działalności zarobkowej, wykonywanie jej w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły pozwala uznać, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą. Działalność zarobkowa pojawia się w momencie generowania potencjalnego zysku, z przeznaczeniem na zapewnienie określonego dochodu. Nie nosi ona takich znamion, kiedy jedynym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby realizującej określone czynności. Sposób zorganizowany i ciągły przejawia się w tym, że podatnik realizuje niezbędne czynności w sposób powtarzalny i ma względny zamiar ich stałego prowadzenia. Działania te mają profesjonalny charakter i są realizowane w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury. Nie występują zatem żadne podstawy dla zakwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT podejmowanych przez podatnika czynności, mieszczących się w zarządzie majątkiem osobistym podatnika czy jego rodziny. Działania realizowane w ramach normalnych, ogólnie przyjętych reguł nie powinno się utożsamiać z działalnością gospodarczą. Realizacja działalności gospodarczej przez podatnika mogłaby mieć miejsce, kiedy podatnik podejmowałby aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości, angażując środki podobne do tych ponoszonych przez przedsiębiorców prowadzących przedsiębiorstwa. Istotne znaczenie (lecz nie kluczowe) mogą mieć czynniki tj. to, w jaki sposób i po co zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży, czy zostaną nabyte na cele inwestycyjne celem pozyskiwania środków z tytułu najmu lub sprzedaży, czy nieruchomości zostały nabyte na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny, a całokształt okoliczności faktycznych pozwala stwierdzić, że w granicach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, okazjonalnie mogą stanowić przedmiot sprzedaży. Konkludując, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może być:
·przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej lub
·przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości.
Jak słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 19 września 2023 r. sygn. I SA/Gd 311/23:
„Tym samym sprzedaż spornych działek nie miała związku z działalnością gospodarczą, a czynności związane z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży miały cechy zwykłego dbania o własne interesy finansowe. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, ze każdy właściciel nieruchomości, którą przeznacza na sprzedaż podejmuje działania zwiększające jej atrakcyjność handlową. Z uwagi na duży areał (ponad 9,5 ha.) znikome są szanse na jednorazową sprzedaż nietrakcyjnie położonych gruntów jednemu inwestorowi. Stąd konieczność podziału nieruchomości. Należy wskazać, że Skarżący podzielił nieruchomość na zaledwie 4 działki. Ten fakt wyklucza uznanie, że wystąpiła, niezbędna dla uznania prowadzenia działalności gospodarczej, przesłanka jej „ciągłości”.”
Do źródła przychodu ze sprzedaży nieruchomości odniósł się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 czerwca 2023 r. sygn. II FSK 180/23 wskazując, iż:
„Nie można przyjąć, aby działania takie jak podział nieruchomości na mniejsze działki, wydzielenie drogi, jak również uzyskanie służebności przejazdu (drogi koniecznej), a dalej wystawienie tablicy informacyjnej o sprzedaży działek na jednej ze sprzedawanych nieruchomości, a nawet wystąpienie do operatorów poszczególnych mediów o wskazanie warunków przyłączenia działek do poszczególnych sieci, istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto że dokonując sprzedaży rozczłonkowanych fragmentów jednego zbioru (jednej działki gruntu), podatnik z operacji tych uczynił sobie stałe (nieokazjonalne) źródło zarobkowania.”
Powyższy organ również w wyroku z dnia 5 marca 2019 r. sygn. II FSK 829/17 orzekł, iż:
„Brak jest podstaw kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny. Działań z zachowaniem – normalnych w takich przypadkach – reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą.(…) Jednak sama liczba i zakres transakcji sprzedaży, fakt, że przed sprzedażą podatnik dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny, długość okresu, w jakim te transakcje następowały, jak i wysokość osiągniętych z nich przychodów, nie ma znaczenia dla przesądzenia, w jakim charakterze działa podatnik dokonujący sprzedaży gruntów, bowiem całość powyższych elementów może odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym podatnika.”
Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 17 kwietnia 2019 r. sygn. I SA/Gd 170/19 zaznaczył, że:
„Można mówić o gospodarowaniu osobistym majątkiem, jeżeli zamiarem podatnika jest jedynie spieniężenie części lub całości swojego majątku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży majątku nie są wówczas reinwestowane, czyli przeznaczane na zakup kolejnych rzeczy tego samego rodzaju i przygotowanie ich do sprzedaży, a następnie sprzedaż, ale są wykorzystywane na inne cele, jak zwłaszcza bieżące potrzeby podatnika. Podkreślić przy tym należy konieczność badania rzeczywistego wykorzystania pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży, a nie jedynie sam zamiar podatnika co do sposobu ich wykorzystania.”
Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego zwrócić należy uwagę na łączne spełnienie warunków, jakie potencjalnie mogłyby wpłynąć na potraktowanie realizowanych przez Wnioskodawcę czynności za przejaw wprowadzonej działalności gospodarczej:
a)prowadzenie działalności zarobkowej;
Nie sposób w ocenie Wnioskodawcy przyjąć, że dokonywane w wyniku otrzymanych na mocy darowizn działek działania noszą znamiona prowadzenia działalności zarobkowej. Tym samym, nie nabył ich celowo z zamiarem dalszej odsprzedaży. Potencjalny przychód ze sprzedaży również nie pozwala na przyjęcie, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, bowiem otrzymane pieniądze stanowią naturalną tego konsekwencję. Świadczy jedynie o tym, że w sposób racjonalny, przemyślany i gospodarny Wnioskodawca spienięża posiadany majątek celem pozyskania odpowiedniego zabezpieczenia finansowego swojej rodziny. Niewątpliwie o braku prowadzenia przedsiębiorstwa świadczy to, że przedmiotowe działki nie były przedmiotem najmu czy dzierżawy, co potencjalnie mogłoby wpisywać się w ramy działalności gospodarczej jako regularne uzyskiwanie przychodu. Również stopień zaangażowania środków nie był na tyle wysoki jak u przedsiębiorców. Z tego względu wykluczyć należy fakt, że Wnioskodawca prowadzi w tym zakresie działalność zarobkową.
b)Wykonywanie czynności w sposób zorganizowany;
Zorganizowany sposób działania nakierowany jest na prowadzenie działalności w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. W tym przypadku również nie można stwierdzić, jakoby Wnioskodawca prowadził w tym zakresie działalność gospodarczą. Realizowane przez Niego czynności tj. podział działek, wystąpienie o wydanie MPZP i wykonywanie przyłączeń nie są zarezerwowane jedynie dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Działania te nie odbiegają od normalnego wykonywania prawa własności. Kolejność ich wykonywania również nie jest zabiegiem, który budzi szczególne wątpliwości w obecnych realiach gospodarczych. Zwrócić również należy uwagę na to, że każdy właściciel nieruchomości podlegających sprzedaży podejmuje działania zwiększające jej atrakcyjność handlową (m.in. te, o których mowa powyżej). Z tego względu również wykluczyć należy fakt, że Wnioskodawca prowadzi w tym zakresie działalność zarobkową.
c)Wykonywanie czynności w sposób ciągły;
Ciągłość zdarzeń oznacza stałość ich wykonywania, powtarzalność czy regularność. W ocenie Wnioskodawcy, przesłanka ta nie może podlegać ocenie w Jego sprawie. Jak wskazano powyżej, sprzedaż działek ma na celu zabezpieczyć finansowo rodzinę. Aktywność związana ze sprzedażą nieruchomości stanowi okazjonalne źródło przychodów, jakie uzyskuje Wnioskodawca i jest bezsprzecznie powiązana z otrzymanymi w drodze darowizn działkami. Jest to bowiem pojedynczy rodzaj podejmowanej aktywności mimo ilości posiadanych działek (co w rezultacie może, choć nie musi doprowadzić do rozciągnięcia się w czasie ich sprzedaży). Również w tym wypadku Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przesłanka ta nie znajduje zastosowania.
Wskazać należy, że art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT odwołuje się do daty nabycia w odniesieniu do której należy ustalać pięcioletni okres zbycia nieruchomości. W przypadku Wnioskodawcy są to 2 daty – rok 2000 oraz 2019 r. O ile w przypadku części działki nabytej w roku 2000 na Wnioskodawcy nie ciążyłby obowiązek zapłaty podatku, tak mógłby on powstać w części nieruchomości otrzymanej w roku 2019 w drodze darowizny. Niemniej, jeżeli sprzedaż nastąpi po upływie pięcioletniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego 2019, podatnik nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku. Na mocy powyższego, w ocenie Wnioskodawcy nie występują przesłanki do uznania, że w momencie sprzedaży działek znajdujących się w majątku prywatnym Wnioskodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli sprzedaż ta nastąpi po upływie pięciu lat od zawarcia umowy darowizny zawartej w 2019 roku. W konsekwencji uznać też należy, że z uwagi na rozporządzanie przy sprzedaży działek majątkiem prywatnym, na potrzeby ustawy o podatku dochodowym Wnioskodawca nie będzie również działał jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
Źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Natomiast, zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.
Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części, udziału w nieruchomości bądź praw majątkowych określonych w lit. a-c nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
-odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:
-zarobkowym celu działalności,
-wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
-prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:
Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.
Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.
Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.
W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne, celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika.
Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, polegającą na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości.
Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy.
Zakwalifikowanie do źródła przychodów ma istotne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodów, możliwość odliczenia kosztów ich uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.
Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez podatników do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.
Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że otrzymał Pan 8 lutego 2000 r. (w drodze darowizny) od siostry udział wynoszący 1/2 części niezabudowanej nieruchomości rolnej składającej się z:
·działki nr 1/2 położonej w A, o powierzchni 1,3942 ha oraz
·działki nr 2/2 położonej w A, o powierzchni 1,3614 ha.
Działki objęte są obowiązującym MPZP zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy z 19 października 2018 r. Następnie, 5 kwietnia 2019 r. otrzymał Pan w darowiźnie od siostry pozostały udział wynoszący 1/2 części wskazanych powyżej działek (udział przypadający siostrze). Wskutek powyższego, stał się Pan jedynym właścicielem działek. Na Pana wniosek, zgodnie z decyzją Wójta Gminy z 10 października 2019 r. dokonano podziału działek 1/2 oraz 2/2. Działka 1/2 została podzielona na działki: 1/3 – 1/14.
Przed dokonaniem podziału działki nr 1/2 wystąpił Pan o wydanie MPZP. Na dzień złożenia wniosku, jest Pan właścicielem wyłącznie działek wynikających z podziału działki 1/2, tj. działek o nr od 1/3 do 1/14. Działki, o których mowa nie były i nie są zabudowane. Nigdy nie służyły prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie były i nie są przedmiotem umowy najmu czy dzierżawy. Nie znajdowały się w posiadaniu ani władaniu osób trzecich. Nieodpłatnie tereny te na potrzeby własne wykorzystuje jedynie rolnik, z którym znał się jeszcze Pana ojciec. Z rolnikiem nie została i nie jest zawarta jakakolwiek umowa. Jest i był Pan tym samym usatysfakcjonowany z uwagi na to, że upatruje w tym obopólną korzyść – nie musi Pan dokonywać żadnych nakładów związanych z poprawnym ich utrzymaniem (np. ponosić koszty związane z usuwaniem chwastów z pól), a rolnik może uprawiać na niej potrzebne płody rolne. Nie jest Pan stroną żadnego stosunku prawnego zobowiązującego do zbycia nieruchomości. Na nieruchomościach nie dokonywano ulepszeń. Jedyne nakłady, jakie ponoszono dotyczyły wykonania przyłącza do sieci dystrybucyjnej i podpisania w związku z tym umowy z X i dotyczą one działek od nr 1/4 do 1/13 (teren jest przygotowany pod podłączenie prądu, sam jednak prąd przez nią jeszcze nie płynie). Same przyłącza są wykonane, jednak z uwagi na problemy po stronie wykonania przyłączy nie jest możliwe korzystanie z prądu. Wskazał Pan, że wykonanie przyłącza do sieci dystrybucyjnej stanowi w obecnej rzeczywistości gospodarczej powszechnie stosowaną praktykę wśród właścicieli działek i takie działanie nie prowadzi do wzrostu wartości działek. Poza powyższymi działaniami, nie dokonywał Pan innych działań skutkujących ewentualnym zwiększeniem wartości nieruchomości. Nie prowadzi Pan działań marketingowych w celu ich sprzedaży, nie korzysta z usług biura nieruchomości. Na chwilę obecną nie są planowane jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzające do dodatkowego podniesienia wartości działek. Nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Działki przed podziałem nie były kiedykolwiek wykorzystywane w działalności gospodarczej. W przeszłości (5 kwietnia 2024 roku) sprzedał Pan niezabudowaną działkę o powierzchni 0,1144 ha, którą nabył na podstawie umowy o częściowy dział spadku oraz aktu poświadczenia dziedziczenia z 5 sierpnia 2022 roku po matce. Nie planuje Pan przeznaczenia środków ze sprzedaży działek stanowiących przedmiot wniosku na zakup innych nieruchomości. Sprzedaż działek ma na celu powiększenie Pana majątku prywatnego i uzyskanie zabezpieczenia finansowego Pana oraz Pana rodziny.
Z uwagi na powyższe, powziął Pan wątpliwość odnośnie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych transakcji sprzedaży nieruchomości.
Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.
Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, w szczególności:
a)formę i sposób nabycia nieruchomości – nieruchomość otrzymał Pan w związku z podziałem majątku rodzinnego, w drodze darowizny,
b)sposób wykorzystania nieruchomości – działki nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej oraz nie były przedmiotem umów najmu ani dzierżawy,
c)Pana działania w zakresie zorganizowanego obrotu nieruchomościami – nie zajmuje się Pan obrotem nieruchomościami, tj. nie nabywa Pan nieruchomości z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży, nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości w sposób zorganizowany, środków ze sprzedaży nieruchomości nie zamierza Pan przeznaczyć na zakup kolejnych nieruchomości
– należy stwierdzić, że pomimo podjęcia takich czynność jak: podział nieruchomości, wystąpienie o wydanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wykonanie przyłącza do sieci dystrybucyjnej Pana działania mieszczą się w zakresie zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że nie prowadzi Pan w sposób profesjonalny zorganizowanego i ciągłego działania w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży. W konsekwencji, istotą Pana działań nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd majątkiem.
Okoliczności dotyczące nabycia nieruchomości i planowanej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Pana czynności nie stanowią aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zatem Pana działania należy wpisać w zarząd majątkiem prywatnym i są wystarczające do uznania, że sprzedaż działek stanowiących przedmiot wniosku nie będzie nosić przymiotów działalności gospodarczej.
W związku z powyższym, kwota uzyskana ze sprzedaży działek nie będzie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe tych czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.
Wskazał Pan, że otrzymał Pan działki w drodze darowizny: w roku 2000 r. udział w wysokości 1/2 oraz w roku 2019 r. udział w wysokości 1/2. Z kolei Pana zapytanie dotyczy sytuacji, gdy sprzedaż działek nastąpi po upływie pięcioletniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego, w której otrzymał Pan ostatnią darowiznę. Tym samym sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c. ustawy
Zatem zbycie przez Pana działek od nr 1/3 do nr 1/14 nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Nie będzie stanowić ono również przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpi po upływie okresu pięciu lat, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów w nieruchomości w drodze darowizny.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Odnosząc się do przywołanych przez Pana w uzasadnieniu własnego stanowiska wyroków sądów należy zaznaczyć, że każdy z wyroków zapada na gruncie unikalnego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i w zasadzie wyłącznie do niego się ogranicza. Ocena omawianej kwestii, tj. skutków sprzedaży nieruchomości nie jest kwestią uniwersalną, dającą się odnieść do ogólnych okoliczności w analizowanych sprawach, lecz opiera się na wielu przesłankach podnoszonych wyżej przez organ podatkowy i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Przede wszystkim we wskazanych wyrokach zakres okoliczności faktycznych jest inny niż w przedmiotowej sprawie.
Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).