Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 5 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.792.2024.1.KF

Obowiązki płatnika w związku z wprowadzeniem programów rabatowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z wprowadzeniem programów rabatowych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Są Państwo spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzącą sieć sklepów w Polsce. Asortyment towarów sprzedawanych w sklepach prowadzących przez Państwa obejmuje m.in. (…). Sprzedaż oferowanych przez Państwa produktów odbywa się przez sieć sklepów stacjonarnych.

W ramach prowadzonej działalności podejmują Państwo szereg działań marketingowych, nastawionych na zwiększenie poziomu sprzedaży swoich towarów handlowych. Tego rodzaju działania obejmują m.in. obniżki ceny towarów oraz przyznawanie rabatów na zakup Państwa produktów.

Działania te są skierowane do szerokiego kręgu osób obejmującego różne osoby, w tym Państwa pracowników. Obecnie rozważają Państwo wprowadzenie programów rabatowych skierowanych do:

1)osób trzecich, w tym na przykład:

-osób, które uczestniczą w otwarciach Państwa sklepów (tj. pierwsi klienci sklepów w dniu otwarcia sklepu w danej lokalizacji),

-pracowników spółek wynajmujących Państwu nieruchomości,

-leasing menadżerów obiektów handlowych, w których wynajmują Państwo powierzchnie,

-pracowników spółek zarządzających i spółek administrujących centrami handlowymi, w których wynajmują Państwo nieruchomości,

-pracowników współpracujących biur architektonicznych,

-pracowników spółek wykonujących na Państwa rzecz prace adaptacyjne,

-pracowników Państwa kontrahentów, którzy dostarczają na Państwa rzecz poszczególne produkty i usługi (np. oświetlenie, podłogi, serwisy telekomunikacyjne, alarmy),

-współpracujących z Państwem osób publicznych, które są rozpoznawalne w mediach społecznościowych (blogerzy, influencerzy),

-pracowników Państwa partnerów mediowych (np. radia),

-pracowników zatrudnianych za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej;

2)Państwa pracowników;

– dalej jako Uczestnicy.

Rabaty udzielane w ramach powyższych programów rabatowych określane będą procentowo – od wartości zakupów zrealizowanych przez Uczestnika – i dotyczyć będą zakupów produktów oferowanych przez Państwa we wszystkich Państwa sklepach w Polsce.

Możliwe jest, iż programy/akcje rabatowe będę się łączyły z innymi promocjami/rabatami udzielanymi przez Państwa. Przykładowo, jeżeli jeden program rabatowy będzie obejmował rabat np. 10%, a drugi np. 15%, osoba korzystająca z rabatu mogłaby skorzystać z rabatu 25%. Szczegóły w tym zakresie będą zależeć od Państwa decyzji biznesowych.

Każdorazowo rabat będzie zdefiniowany w taki sam sposób (obniżający o taką samą procentową wartość cenę towarów), bez względu na to, który Uczestnik z niego korzysta. Innymi słowy, programy rabatowe przewidywać będą taki sam poziom rabatów dla wszystkich Uczestników.

Zakładane jest, iż Uczestnikom wydane zostaną bezimienne karty uprawniające do rabatu. Możliwe jest jednak, iż pracownicy będą korzystali z kart imiennych, podczas gdy pozostali Uczestnicy – z kart bezimiennych. W przyszłości możliwe jest także, iż zamiast kart rabatowych (lub równolegle z nimi) będą wprowadzone inne formy umożliwiające sprawdzenie czy dana osoba może skorzystać z rabatu (np. poprzez aplikację, podanie przypisanego do danej osoby kodu czy numeru telefonu).

Uczestnicy będą uprawnieni do zakupów z rabatem do pewnej kwoty określonej maksymalnie w danym roku (określony procentowo rabat przysługiwać będzie Uczestnikowi do momentu, w którym suma wszystkich zakupów zrealizowanych z rabatem nie przekroczy kwoty ustalonej na dany rok).

Ustalą Państwo wewnętrzne polityki, które będą regulowały zasady programów rabatowych.

Pytanie

Czy po stronie Uczestników w związku z otrzymaniem prawa do korzystania z rabatów oraz skorzystaniem z przyznanych rabatów, powstaje (lub powstanie) przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT), w odniesieniu do którego powinni Państwo działać w charakterze płatnika PIT i/lub w związku z którym powinni Państwo sporządzić imienną informację podatkową?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, po stronie Uczestników w związku z otrzymaniem prawa do korzystania z rabatów oraz skorzystaniem z przyznanych rabatów nie powstaje (nie powstanie) przychód opodatkowany PIT.

W konsekwencji, w związku z opisanymi zdarzeniami nie są Państwo zobowiązani do działania w charakterze płatnika PIT (w tym w szczególności nie są Państwo zobowiązani do poboru i wpłaty zaliczki na PIT), jak również nie są Państwo zobowiązani do uwzględnienia tych zdarzeń w imiennych informacjach podatkowych.

Uzasadnienie Państwa stanowiska

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

– podatku, zaliczki lub raty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.; dalej: Ustawa o PIT), opodatkowaniu PIT podlegają wszelkiego rodzaju dochody (z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c Ustawy o PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku).

Stosownie do art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami (z pewnymi zastrzeżeniami) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednocześnie, art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT zawiera katalog źródeł przychodów, do których zalicza się przychody ze stosunku pracy, przychody z działalności wykonywanej osobiście, przychody z działalności gospodarczej oraz przychody z innych źródeł.

W myśl art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 Ustawy o PIT.

Tym samym, za przychody opodatkowane PIT należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, mającą formę zarówno pieniężną jak i niepieniężną, w tym również nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Z kolei obowiązki płatnika PIT określone zostały w art. 32 ust. 1 Ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, zakłady pracy będące osobami prawymi są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na PIT od osób, które uzyskują od nich przychody ze stosunku pracy. W szczególności, na podstawie art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT, osoby prawne które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 (z pewnymi wyjątkami) są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy rozważyć czy rabat przyznany przez Państwo Uczestnikom w ramach programów rabatowych organizowanych przez Państwa spowoduje powstanie po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT, a tym samym czy po Państwa stronie powstaną obowiązki płatnika.

Przepisy Ustawy o PIT nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Biorąc pod uwagę wykładnię językową oraz dotychczasową praktykę, za nieodpłatne świadczenie uznaje się działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne (niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W odniesieniu do świadczeń przekazywanych na rzecz pracowników przywołać należy wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. o sygn. K 7/13, w którym w szczególności uznano, że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą.

Zatem w sytuacji, w której nieokreślonej i otwartej grupie odbiorców przyznawane jest świadczenie na zasadzie powszechności – z którego wszyscy odbiorcy mogą skorzystać na takich samych zasadach – brak jest podstaw do uznania, że po stronie beneficjentów tego świadczenia przychód w rozumieniu Ustawy o PIT. Świadczenie nieodpłatne stanowiące przychód dla celów PIT nie może być bowiem dostępne dla wszystkich – wręcz przeciwnie, musi ono mieć zatem charakter zindywidualizowany, skierowany tylko do wąskiego, bardzo ograniczonego grona odbiorców.

W kontekście powyższego pragną Państwo wskazać, że programy rabatowe, które zamierzają Państwo zaoferować Uczestnikom, nie będą ograniczały kręgu uprawnionych do korzystania ze zniżek tylko do Państwa pracowników. Adresatami programów rabatowych będą bowiem także osoby trzecie niezwiązane z Państwem.

Ponadto, programy rabatowe przewidywać będą taki sam poziom rabatów dla wszystkich Uczestników (tj. poziom rabatu będzie taki sam niezależnie czy rabat będzie przyznany Państwa pracownikowi czy osobie trzeciej).

Dodatkowo wskazać należy, że pogramy rabatowe przedstawione w niniejszym wniosku nie stanowią jedynych promocji, które oferowane są przez Państwa. Typowym zjawiskiem gospodarczym stymulującym sprzedaż jest bowiem wdrażanie promocji i rabatów dla wszelkich konsumentów dokonujących zakupów w sklepach oferujących określone produkty. Tym samym uznanie, że rabaty przyznawane w ramach programów rabatowych opisanych w niniejszym wniosku stanowią nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT prowadziłoby do wniosku, że wszelkie akcje promocyjne – nawet takie, które skierowane są do wszystkich konsumentów – skutkują powstaniem po stronie tych konsumentów przychodu opodatkowanego PIT w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną, a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany produkt. Każdy rabat udzielany przez Państwa stanowi bowiem określoną korzyść dla nabywcy towaru objętego promocją. Podkreślić jednak należy, że również w przypadku programów rabatowych oferowanych przez Państwa korzyści (w postaci rabatów) otrzymywane są przez różnych adresatów (zarówno przez pracowników, jak i przez osoby trzecie). Tym samym, żadna z opisanych w niniejszym wniosku grup nie pozostaje uprzywilejowana względem pozostałych.

Podsumowując, grono podmiotów uprawnionych do korzystania z rabatów w ramach programów rabatowych oferowanych przez Państwa nie będzie ograniczone wyłącznie do Państwa pracowników. Przeciwnie, rabaty oferowane będą różnym grupom Uczestników, jednakże każdy Uczestnik będzie uprawniony do takiej samej zniżki. Z uwagi na powyższe, brak jest podstaw do uznania, że po stronie Uczestników powstanie przychód w rozumieniu Ustawy o PIT.

Powyższe stanowisko zostało wielokrotnie potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym w poniższych interpretacjach indywidualnych:

-z 10 sierpnia 2021 r. o sygn. 0112-KDIL2-1.4011.493.2021.1.AMN;

-z 27 sierpnia 2020 r. o sygn. 0112-KDWL.4011.31.2020.1.DK;

-z 28 stycznia 2020 r. o sygn. 0114-KDIP3-2.4011.589.2019.2.JK2;

-z 16 lipca 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-2.4011.301.2019.1.AK;

-z 27 marca 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-2.4011.100.2019.2.MZ.

Podsumowując, Państwa zdaniem, po stronie Uczestników wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie powstaje przychód opodatkowany PIT w związku z otrzymaniem możliwości skorzystania z rabatu oraz skorzystaniem z przyznanych rabatów.

W konsekwencji, w związku z opisanymi zdarzeniami, nie są Państwo zobowiązani do działania w charakterze płatnika PIT (w tym w szczególności: nie są Państwo zobowiązani do poboru i wpłaty zaliczki na PIT), jak również nie są Państwo zobowiązani do uwzględnienia tych zdarzeń w imiennych informacjach podatkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na płatniku ciążą zatem trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenie podatku w prawidłowej wysokości,

2)pobranie podatku,

3)wpłacenie pobranego podatku do właściwego organu podatkowego.

Tak określone obowiązki determinują także zakres odpowiedzialności płatnika.

W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 źródłami przychodów są m.in.:

1)stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);

2)inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Natomiast zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności podejmują Państwo szereg działań marketingowych, nastawionych na zwiększenie poziomu sprzedaży swoich towarów handlowych. Tego rodzaju działania obejmują m.in. obniżki ceny towarów oraz przyznawanie rabatów na zakup Państwa produktów. Działania te są skierowane do szerokiego kręgu osób obejmującego różne osoby, w tym Państwa pracowników. Rabaty udzielane w ramach powyższych programów rabatowych określane będą procentowo – od wartości zakupów zrealizowanych przez Uczestnika – i dotyczyć będą zakupów produktów oferowanych przez Państwa we wszystkich Państwa sklepach w Polsce. Każdorazowo rabat będzie zdefiniowany w taki sam sposób (obniżający o taką samą procentową wartość cenę towarów), bez względu na to, który Uczestnik z niego korzysta. Innymi słowy, programy rabatowe przewidywać będą taki sam poziom rabatów dla wszystkich Uczestników.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy w związku z otrzymaniem prawa do korzystania z rabatów oraz skorzystaniem z przyznanych rabatów, po stronie Uczestników powstaje (lub powstanie) przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy na Państwu będą ciążyć jakiekolwiek obowiązki płatnika, w tym obowiązki informacyjne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rabat”. Zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, rabat oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Zatem nie można uznać, że osoba otrzymująca rabat, czy korzystająca z takiego rabatu, nabywając towar po cenie niższej od regularnej oferty, osiąga korzyść majątkową odpowiadającą różnicy w cenie produktu. Nie ma wątpliwości, że każdy rabat (jako zniżka ceny) stanowi określoną korzyść dla nabywcy towaru objętego tym rabatem. Jednakże przyjęcie stanowiska, że stanowi on przychód w postaci wartości pieniężnej oznaczałoby, że każdy konsument nabywający towar po obniżonej cenie w stosunku do pierwotnej ceny towaru, każdorazowo powinien wykazywać przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną, a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany towar.

Jak wynika z opisu sprawy, programy rabatowe są i będą skierowane do szerokiego grona odbiorców, tj.: zarówno do Państwa pracowników, jak i osób trzecich, w tym na przykład: osób, które uczestniczą w otwarciach Państwa sklepów, pracowników spółek wynajmujących Państwu nieruchomości, leasing menadżerów obiektów handlowych, w których wynajmują Państwo powierzchnie, pracowników spółek zarządzających i spółek administrujących centrami handlowymi, w których wynajmują Państwo nieruchomości, pracowników współpracujących biur architektonicznych, pracowników spółek wykonujących na Państwa rzecz prace adaptacyjne, pracowników Państwa kontrahentów, którzy dostarczają na Państwa rzecz poszczególne produkty i usługi (np. oświetlenie, podłogi, serwisy telekomunikacyjne, alarmy), współpracujących z Państwem osób publicznych, które są rozpoznawalne w mediach społecznościowych (blogerzy, influencerzy), pracowników Państwa partnerów mediowych (np. radia), pracowników zatrudnianych za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej.

Wobec tego, krąg uprawnionych do skorzystania z programów rabatowych, uprawniających w okresie ich ważności do uzyskania rabatu na nabywane towary/produkty oferowane przez Państwa we wszystkich Państwa sklepach w Polsce, jest potencjalnie nieograniczony.

Skoro możliwość dokonania zakupu po cenie preferencyjnej z użyciem rabatu dotyczy szerokiej grupy beneficjentów, to nie generuje po stronie Uczestników powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, w związku z otrzymaniem prawa do korzystania z rabatów oraz skorzystaniem z przyznanych rabatów, po stronie Uczestników nie powstaje i nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w związku z opisanymi programami, nie spoczywa i nie będzie spoczywał na Państwu obowiązek płatnika wobec tychże Uczestników, tj. obowiązek w zakresie obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ani też obowiązek informacyjny.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00