Rażące naruszenie prawa jako przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji - Wyrok NSA z dnia 3 września 2024 r., sygn. III FSK 698/24
Przez rażące naruszenie prawa należy rozumieć oczywistą sprzeczność pomiędzy treścią przepisu prawa a rozstrzygnięciem objętym decyzją. Musi ono być oczywiste, łatwe do stwierdzenia. Dotyczyć ono może zarówno prawa materialnego, jak i procesowego, przepisów wymienionych jako podstawa prawna decyzji, jak i tych, które zgodnie z ich treścią i mocą tworzą rzeczywisty stan prawny. Konsekwencje prawne tych przepisów powinny być dostatecznie jasno i precyzyjnie ustalone na podstawie ich treści, bez rozbieżności dotyczących ich wykładni.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dalkowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia del. WSA Agnieszka Olesińska, Protokolant asystent sędziego Jakub Witan, po rozpoznaniu w dniu 3 września 2024 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. J. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 stycznia 2024 r., sygn. akt III SA/Wa 2151/23 w sprawie ze skargi M. J. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2023 r., nr 1401-IOM-614.3.2023.4.ES w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. J. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
1.1. Wyrokiem z dnia 5 stycznia 2024 r., sygn. akt III SA/Wa 2151/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. J. reprezentowana przez opiekuna prawnego A. J. (dalej: "skarżąca", "strona") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2023 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.