Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. II FSK 322/09

Przesłanki nieważności decyzji administracyjnej określone w art. 247 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej o.p.) mają równą moc prawną. Zaistnienie którejkolwiek z nich skutkuje stwierdzeniem nieważności decyzji. Najbardziej pojemna zakresowo jest przesłanka rażącego naruszenia prawa, w której mieszczą się nie tylko te wszystkie przypadki skutkujące stwierdzeniem nieważności, które ustawodawca nazwał i opisał w art. 247 § 1 pkt 1 - 2 i 4 - 8 o.p., ale także wszystkie inne kwalifikowane wady prawne decyzji, których nie można tolerować w demokratycznym i praworządnym państwie.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędziowie NSA Stefan Babiarz, WSA del. Alina Rzepecka, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. spółki z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1039/08 w sprawie ze skargi I. spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 28 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie zmiany z urzędu postanowienia w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. spółki z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 30 października 2008 r., III SA/Wa 1039/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę I. sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 28 lutego 2008 r., utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 24 października 2007 r., w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez sąd pierwszej instancji stanie faktycznym: postanowieniem z 16 października 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. uznał stanowisko R. Sp. z o. o. w W. (obecnie I. Sp. z o. o.), wyrażone we wniosku z 10 sierpnia 2006 r. o dokonanie interpretacji prawa podatkowego, za zgodne z prawem podatkowym. We wniosku: spółka wskazała, iż jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność finansową i inwestycyjną. Udziela pożyczek innym podmiotom oraz inwestuje w akcje i udziały oraz inne papiery wartościowe. Działalność finansowa (pożyczki) oraz inwestycyjna prowadzona jest głównie poprzez oddział spółki w Luksemburgu. Działalność ta prowadzona jest co do zasady wobec podmiotów powiązanych ze spółką. W celu zapewnienia środków na działalność spółka jest dokapitalizowywana przez wkłady pieniężne oraz niepieniężne. W zakresie niezbędnym do prowadzenia działalności przez oddział, środku finansowe uzyskane od udziałowca spółki są alokowane do oddziału. Środki te stanowią "kapitał" oddziału. Oddział może też samodzielnie pożyczać fundusze. W takich wypadkach oddział będzie samodzielnie wypłacać rynkowe odsetki od pożyczek. Oddział ma też za zadanie inwestować oraz zarządzać powstałym portfelem papierów wartościowych.